ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه‌ى فاسی - مركز ترجمه‌ى رواد
نصر
1
:
110
اِذَا جَآءَ نَصْرُ اللّٰهِ وَالْفَتْحُ ۟ۙ
[ای پیامبر،] هنگامی که یاری الله و پیروزی فرا رسد [و فتح مکه رخ دهد]،
التفاسير:
2
:
110
وَرَاَیْتَ النَّاسَ یَدْخُلُوْنَ فِیْ دِیْنِ اللّٰهِ اَفْوَاجًا ۟ۙ
و مردم را ببینی که گروه‌گروه در دین الله داخل می‌شوند.
التفاسير:
3
:
110
فَسَبِّحْ بِحَمْدِ رَبِّكَ وَاسْتَغْفِرْهُ ؔؕ— اِنَّهٗ كَانَ تَوَّابًا ۟۠
پس به ستایش پروردگارت تسبیح گوی و از او آمرزش بخواه؛ همانا او بسیار توبه‌پذیر است.
التفاسير:
