ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه‌ى پشتو ـ سرفراز
164
:
3
لَقَدْ مَنَّ اللّٰهُ عَلَی الْمُؤْمِنِیْنَ اِذْ بَعَثَ فِیْهِمْ رَسُوْلًا مِّنْ اَنْفُسِهِمْ یَتْلُوْا عَلَیْهِمْ اٰیٰتِهٖ وَیُزَكِّیْهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْكِتٰبَ وَالْحِكْمَةَ ۚ— وَاِنْ كَانُوْا مِنْ قَبْلُ لَفِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنٍ ۟
دا کره خبره ده چې الله پاک له مؤمنانو سره ډیره لویه ښیګڼه کړې ده چې د هغوی یو تن یي رسول ور ولیږه چې د هغه ایتونه پرې لولي، پاکوي یې، کتاب [۱۵] او حکمت[۱۶] ورښايي که څه هم دوی له رسول څخه وړاندې ښکاره بې لارې وو.
[۱۵] قرآن ( کابلی تفسیر).
[۱۶] شرعي احکام ( کابلی تفسیر).
التفاسير:
