ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمهى ملیباری ـ عبدالحمید حیدر و کنهی محمد
134
:
7
وَلَمَّا وَقَعَ عَلَیْهِمُ الرِّجْزُ قَالُوْا یٰمُوْسَی ادْعُ لَنَا رَبَّكَ بِمَا عَهِدَ عِنْدَكَ ۚ— لَىِٕنْ كَشَفْتَ عَنَّا الرِّجْزَ لَنُؤْمِنَنَّ لَكَ وَلَنُرْسِلَنَّ مَعَكَ بَنِیْۤ اِسْرَآءِیْلَ ۟ۚ
ശിക്ഷ അവരുടെ മേല് വന്നുഭവിച്ചപ്പോള് അവര് പറഞ്ഞു: ഹേ; മൂസാ, നിന്റെ രക്ഷിതാവ് നിന്നോട് ചെയ്തിട്ടുള്ള കരാര് മുന്നിര്ത്തി ഞങ്ങള്ക്ക് വേണ്ടി അവനോട് നീ പ്രാര്ത്ഥിക്കുക. ഞങ്ങളില് നിന്ന് ഈ ശിക്ഷ അകറ്റിത്തരുന്ന പക്ഷം ഞങ്ങള് നിന്നെ വിശ്വസിക്കുകയും, ഇസ്രായീല് സന്തതികളെ നിന്റെ കൂടെ ഞങ്ങള് അയച്ചു തരികയും ചെയ്യുന്നതാണ്; തീര്ച്ച.
التفاسير:
