ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمهى ملیباری ـ عبدالحمید حیدر و کنهی محمد
133
:
7
فَاَرْسَلْنَا عَلَیْهِمُ الطُّوْفَانَ وَالْجَرَادَ وَالْقُمَّلَ وَالضَّفَادِعَ وَالدَّمَ اٰیٰتٍ مُّفَصَّلٰتٍ ۫— فَاسْتَكْبَرُوْا وَكَانُوْا قَوْمًا مُّجْرِمِیْنَ ۟
വെള്ളപ്പൊക്കം, വെട്ടുകിളി, പേന്, തവളകള്, രക്തം എന്നിങ്ങനെ വ്യക്തമായ ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള് അവരുടെ നേരെ നാം അയച്ചു. എന്നിട്ടും അവര് അഹങ്കരിക്കുകയും കുറ്റവാളികളായ ജനതയായിരിക്കുകയും ചെയ്തു.
التفاسير:
