ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه‌ى ملیباری ـ عبدالحمید حیدر و کنهی محمد
شماره صفحه:
104
:
12
وَمَا تَسْـَٔلُهُمْ عَلَیْهِ مِنْ اَجْرٍ ؕ— اِنْ هُوَ اِلَّا ذِكْرٌ لِّلْعٰلَمِیْنَ ۟۠
നീ അവരോട് ഇതിന്റെ പേരില് യാതൊരു പ്രതിഫലവും ചോദിക്കുന്നുമില്ല. ഇത് ലോകര്ക്ക് വേണ്ടിയുള്ള ഒരു ഉല്ബോധനം മാത്രമാകുന്നു.
التفاسير:
105
:
12
وَكَاَیِّنْ مِّنْ اٰیَةٍ فِی السَّمٰوٰتِ وَالْاَرْضِ یَمُرُّوْنَ عَلَیْهَا وَهُمْ عَنْهَا مُعْرِضُوْنَ ۟
ആകാശങ്ങളിലും ഭൂമിയിലും എത്രയെത്ര ദൃഷ്ടാന്തങ്ങള്! അവയെ അവഗണിച്ചുകൊണ്ട് അവര് അവയുടെ അടുത്ത് കൂടി കടന്ന് പോകുന്നു.
التفاسير:
106
:
12
وَمَا یُؤْمِنُ اَكْثَرُهُمْ بِاللّٰهِ اِلَّا وَهُمْ مُّشْرِكُوْنَ ۟
അവരില് അധികപേരും അല്ലാഹുവില് വിശ്വസിക്കുന്നത് അവനോട് (മറ്റുള്ളവരെ) പങ്കുചേര്ക്കുന്നവരായിക്കൊണ്ട് മാത്രമാണ്.(34)
34) പ്രപഞ്ചനാഥനില് വിശ്വസിക്കുകയും, അവൻ്റെ ഏകത്വം അംഗീകരിക്കുകയും ചെയ്യുന്നവരില്തന്നെ അധികപേരും ശിര്ക്ക് ചെയ്യുന്നവരാണ്. അഥവാ അല്ലാഹുവല്ലാത്തവരെ ആരാധിക്കുന്നവരും അവരോട് പ്രാര്ത്ഥിക്കുന്നവരുമാണ്. ഇത് പൊറുക്കപ്പെടാത്ത കൊടും പാപമത്രെ. അല്ലാഹു ഏകനാണെന്ന് വിശ്വസിച്ചതു കൊണ്ട് മാത്രം ഒരാള് സത്യവിശ്വാസിയാവുകയില്ലെന്നും, ഇബാദത്തിൻ്റെ ഒരിനവും അല്ലാഹുവല്ലാത്തവര്ക്ക് അര്പ്പിക്കാതിരിക്കുക എന്നത് ഈമാനിൻ്റെ അനിവാര്യോപാധിയാണെന്നും ഈ വചനം അസന്നിഗ്ധമായി തെളിയിക്കുന്നു.
التفاسير:
107
:
12
اَفَاَمِنُوْۤا اَنْ تَاْتِیَهُمْ غَاشِیَةٌ مِّنْ عَذَابِ اللّٰهِ اَوْ تَاْتِیَهُمُ السَّاعَةُ بَغْتَةً وَّهُمْ لَا یَشْعُرُوْنَ ۟
അവരെ വലയം ചെയ്യുന്ന തരത്തിലുള്ള അല്ലാഹുവിന്റെ ശിക്ഷ അവര്ക്ക് വന്നെത്തുന്നതിനെപ്പറ്റി, അല്ലെങ്കില് അവര് ഓര്ക്കാതിരിക്കെ പെട്ടെന്ന് അന്ത്യദിനം അവര്ക്ക് വന്നെത്തുന്നതിനെപ്പറ്റി അവര് നിര്ഭയരായിരിക്കുകയാണോ?
التفاسير:
108
:
12
قُلْ هٰذِهٖ سَبِیْلِیْۤ اَدْعُوْۤا اِلَی اللّٰهِ ؔ۫— عَلٰی بَصِیْرَةٍ اَنَا وَمَنِ اتَّبَعَنِیْ ؕ— وَسُبْحٰنَ اللّٰهِ وَمَاۤ اَنَا مِنَ الْمُشْرِكِیْنَ ۟
(നബിയേ,) പറയുക: ഇതാണ് എന്റെ മാര്ഗം. ദൃഢബോധ്യത്തോട് കൂടി അല്ലാഹുവിലേക്ക് ഞാന് ക്ഷണിക്കുന്നു. ഞാനും എന്നെ പിന്പറ്റിയവരും. അല്ലാഹു എത്ര പരിശുദ്ധന്! ഞാന് (അവനോട്) പങ്കുചേര്ക്കുന്ന കൂട്ടത്തിലല്ല തന്നെ.
التفاسير:
109
:
12
وَمَاۤ اَرْسَلْنَا مِنْ قَبْلِكَ اِلَّا رِجَالًا نُّوْحِیْۤ اِلَیْهِمْ مِّنْ اَهْلِ الْقُرٰی ؕ— اَفَلَمْ یَسِیْرُوْا فِی الْاَرْضِ فَیَنْظُرُوْا كَیْفَ كَانَ عَاقِبَةُ الَّذِیْنَ مِنْ قَبْلِهِمْ ؕ— وَلَدَارُ الْاٰخِرَةِ خَیْرٌ لِّلَّذِیْنَ اتَّقَوْا ؕ— اَفَلَا تَعْقِلُوْنَ ۟
വിവിധ പട്ടണക്കാരിൽ നിന്ന് നാം സന്ദേശം നല്കിക്കൊണ്ടിരുന്ന ചില പുരുഷന്മാരെത്തന്നെയാണ് നിനക്ക് മുമ്പും നാം ദൂതന്മാരായി നിയോഗിച്ചിട്ടുള്ളത്.(35) അവര് (അവിശ്വാസികള്) ഭൂമിയിലൂടെ സഞ്ചരിച്ചിട്ട് തങ്ങളുടെ മുന്ഗാമികളുടെ പര്യവസാനം എങ്ങനെയായിരുന്നുവെന്ന് നോക്കിയിട്ടില്ലേ? എന്നാല് പരലോകമാണ് സൂക്ഷ്മത പാലിച്ചവര്ക്ക് കൂടുതല് ഉത്തമമായിട്ടുള്ളത്. അപ്പോള് നിങ്ങള് ഗ്രഹിക്കുന്നില്ലേ?
35) ഓരോ നാട്ടിലേക്കും അവിടത്തുകാരില് നിന്ന് പ്രത്യേകം തെരഞ്ഞെടുക്കപ്പെട്ട പുരുഷന്മാരായ ദൂതന്മാരെ മാത്രമേ അല്ലാഹു നിയോഗിച്ചിട്ടുളളു.
التفاسير:
110
:
12
حَتّٰۤی اِذَا اسْتَیْـَٔسَ الرُّسُلُ وَظَنُّوْۤا اَنَّهُمْ قَدْ كُذِبُوْا جَآءَهُمْ نَصْرُنَا ۙ— فَنُجِّیَ مَنْ نَّشَآءُ ؕ— وَلَا یُرَدُّ بَاْسُنَا عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِیْنَ ۟
അങ്ങനെ (അല്ലാഹുവിൻ്റെ) ദൂതന്മാര് നിരാശപ്പെടുകയും (അവര്) തങ്ങളോട് പറഞ്ഞത് കളവാണെന്ന് ജനങ്ങള് ഉറപ്പാക്കുകയും ചെയ്തപ്പോള് നമ്മുടെ സഹായം അവര്ക്ക് (ദൂതന്മാര്ക്ക്) വന്നെത്തി. അങ്ങനെ നാം ഉദ്ദേശിച്ചിരുന്നവര്ക്ക് രക്ഷ നല്കപ്പെട്ടു. കുറ്റവാളികളായ ജനങ്ങളില് നിന്നും നമ്മുടെ ശിക്ഷ തടുക്കപ്പെടുന്നതല്ല.
التفاسير:
111
:
12
لَقَدْ كَانَ فِیْ قَصَصِهِمْ عِبْرَةٌ لِّاُولِی الْاَلْبَابِ ؕ— مَا كَانَ حَدِیْثًا یُّفْتَرٰی وَلٰكِنْ تَصْدِیْقَ الَّذِیْ بَیْنَ یَدَیْهِ وَتَفْصِیْلَ كُلِّ شَیْءٍ وَّهُدًی وَّرَحْمَةً لِّقَوْمٍ یُّؤْمِنُوْنَ ۟۠
തീര്ച്ചയായും അവരുടെ ചരിത്രത്തില് ബുദ്ധിമാന്മാര്ക്ക് പാഠമുണ്ട്. അത് കെട്ടിയുണ്ടാക്കാവുന്ന ഒരു വര്ത്തമാനമല്ല. പ്രത്യുത; അതിന്റെ മുമ്പുള്ളതിനെ (വേദങ്ങളെ) ശരിവെക്കുന്നതും, എല്ലാകാര്യത്തെയും സംബന്ധിച്ചുള്ള ഒരു വിശദീകരണവും വിശ്വസിക്കുന്ന ജനങ്ങള്ക്ക് മാര്ഗദര്ശനവും കാരുണ്യവുമാകുന്നു അത്.
التفاسير:
