ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمهى ملیباری ـ عبدالحمید حیدر و کنهی محمد
31
:
11
وَلَاۤ اَقُوْلُ لَكُمْ عِنْدِیْ خَزَآىِٕنُ اللّٰهِ وَلَاۤ اَعْلَمُ الْغَیْبَ وَلَاۤ اَقُوْلُ اِنِّیْ مَلَكٌ وَّلَاۤ اَقُوْلُ لِلَّذِیْنَ تَزْدَرِیْۤ اَعْیُنُكُمْ لَنْ یُّؤْتِیَهُمُ اللّٰهُ خَیْرًا ؕ— اَللّٰهُ اَعْلَمُ بِمَا فِیْۤ اَنْفُسِهِمْ ۖۚ— اِنِّیْۤ اِذًا لَّمِنَ الظّٰلِمِیْنَ ۟
അല്ലാഹുവിന്റെ ഖജനാവുകള് എന്റെ പക്കലുണ്ടെന്ന് ഞാന് നിങ്ങളോട് പറയുന്നുമില്ല. ഞാന് അദൃശ്യകാര്യം അറിയുകയുമില്ല. ഞാൻ ഒരു മലക്കാണ് എന്ന് ഞാൻ പറയുന്നുമില്ല. നിങ്ങളുടെ കണ്ണുകള് നിസ്സാരമായി കാണുന്നവരെപറ്റി, അവര്ക്ക് അല്ലാഹു യാതൊരു ഗുണവും നല്കുന്നതേയല്ല എന്നും ഞാന് പറയുകയില്ല. അല്ലാഹുവാണ് അവരുടെ മനസ്സുകളിലുള്ളതിനെപ്പറ്റി നല്ലവണ്ണം അറിയുന്നവന്. അപ്പോള് (അവരെ ദുഷിച്ച് പറയുന്ന പക്ഷം) തീര്ച്ചയായും ഞാന് അക്രമികളില് പെട്ടവനായിരിക്കും.
التفاسير:
