ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه‌ى کردی کرمانجی ـ اسماعیل سگيری
شماره صفحه:
18
:
17
مَّن كَانَ يُرِيدُ ٱلۡعَاجِلَةَ عَجَّلۡنَا لَهُۥ فِيهَا مَا نَشَآءُ لِمَن نُّرِيدُ ثُمَّ جَعَلۡنَا لَهُۥ جَهَنَّمَ يَصۡلَىٰهَا مَذۡمُومٗا مَّدۡحُورٗا
18. و هەر كەسێ [ب كریارێت خۆ] دنیا بڤێت، ئەم د دنیایێدا بۆ وی تشتێ مە بڤێت [نە یێ وی بڤێت و دخوازیت] ب لەز دێ دەینێ، پاشی [ڕۆژا قیامەتێ] دۆژەهـ مە یا بۆ ئێخستی و ئامادەكری، دێ ڕەزیل و دویرئێخستی ژ دلۆڤانییا خودێ چیتە تێدا.
التفاسير:
19
:
17
وَمَنۡ أَرَادَ ٱلۡأٓخِرَةَ وَسَعَىٰ لَهَا سَعۡيَهَا وَهُوَ مُؤۡمِنٞ فَأُوْلَٰٓئِكَ كَانَ سَعۡيُهُم مَّشۡكُورٗا
19. و هەر كەسێ [ب كار و كریارێت خۆ] ئاخرەت بڤێت و كارێ ئاخرەتێ بكەت و یێ خودان ئیمان ژی بیت، ئەڤان كارێ وان دێ ژێ ئێتە وەرگرتن و قەبویل كرن.
التفاسير:
20
:
17
كُلّٗا نُّمِدُّ هَٰٓؤُلَآءِ وَهَٰٓؤُلَآءِ مِنۡ عَطَآءِ رَبِّكَۚ وَمَا كَانَ عَطَآءُ رَبِّكَ مَحۡظُورًا
20. ئەم ژ دانا خودایێ تە ددەینە هەمییان و كەسێ ژێ بێ بار ناكەین، چ یێت ژیانا دنیایێ ڤیایین و چ ئەوێت ژیانا ئاخرەتێ ڤیایین، و چ ئەوێت هەردو ڤیایین و چ كافر و چ خودان باوەر، و دانا خودایێ تە ژ كەسێ یا ڤەگرتی نینە.
التفاسير:
21
:
17
ٱنظُرۡ كَيۡفَ فَضَّلۡنَا بَعۡضَهُمۡ عَلَىٰ بَعۡضٖۚ وَلَلۡأٓخِرَةُ أَكۡبَرُ دَرَجَٰتٖ وَأَكۡبَرُ تَفۡضِيلٗا
21. [هەی موحەممەد] بەرێ خۆ بدەیێ كا مە چاوا هندەك ژ وان ب سەر هندەكێت دی ئێخستینە [ب مالی و قەدری و ساخلەمییێ و... هتد]، و دەرەجەیێت ئاخرەتێ مەزنترن و فەرقترن.
التفاسير:
22
:
17
لَّا تَجۡعَلۡ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَ فَتَقۡعُدَ مَذۡمُومٗا مَّخۡذُولٗا
22. و چو هەڤپشكان بۆ خودێ چێ نەكە، و ژ بلی وی كەسێ دی نەپەرێسە ئەگەر دێ یێ ڕسوا و لۆمەدار و بێ هاریكار بی.
التفاسير:
23
:
17
۞ وَقَضَىٰ رَبُّكَ أَلَّا تَعۡبُدُوٓاْ إِلَّآ إِيَّاهُ وَبِٱلۡوَٰلِدَيۡنِ إِحۡسَٰنًاۚ إِمَّا يَبۡلُغَنَّ عِندَكَ ٱلۡكِبَرَ أَحَدُهُمَآ أَوۡ كِلَاهُمَا فَلَا تَقُل لَّهُمَآ أُفّٖ وَلَا تَنۡهَرۡهُمَا وَقُل لَّهُمَا قَوۡلٗا كَرِيمٗا
23. و خودایێ تە فەرمانا دایی هوین پەرستنا وی ب تنێ بكەن، و د گەل دەیبابان د قەنج بن، و ئەگەر ئێك ژ وان یان هەردو ل دەڤ تە پیربوون، تو [د خزمەتكرنا واندا] نەبێژە وان (ئۆف) ژی [كو تو وەستیان و بێزارییا خۆ ژ وان دیار بكەی]، و ل وان نەخوڕە و وان پاشڤە نەبە و [شوینا (ئۆف ئۆفێ)] ئاخڤتنەكا نەرم و جوان د گەل وان بكە.
التفاسير:
24
:
17
وَٱخۡفِضۡ لَهُمَا جَنَاحَ ٱلذُّلِّ مِنَ ٱلرَّحۡمَةِ وَقُل رَّبِّ ٱرۡحَمۡهُمَا كَمَا رَبَّيَانِي صَغِيرٗا
24. و خۆ زێدە بۆ وان بشكێنە و زێدە دلۆڤانییێ د ڕاستا واندا بكە [زێدە خۆ بۆ وان نەرم بكە و خۆ بشكێنە، و وان بینە دەڤ خۆ و خودان بكە، هەورەكی وان ب بچویكاتی تو ب بەر خۆڤە ئینایی و خودانكری] و بێژە: خودێوۆ دلۆڤانییێ ب وان ببە هەروەكی وان ب بچویكاتی دلۆڤانی ب من بری، و ئەز مەزن كریم.
التفاسير:
25
:
17
رَّبُّكُمۡ أَعۡلَمُ بِمَا فِي نُفُوسِكُمۡۚ إِن تَكُونُواْ صَٰلِحِينَ فَإِنَّهُۥ كَانَ لِلۡأَوَّٰبِينَ غَفُورٗا
25. خودایێ هەوە ئەوا د دلێت هەوەدا هەی چێتر دزانیت، و ئەگەر هوین د باش بن و تۆبە بكەن [دێ ل هەوە بۆریت چونكی]، خودێ بۆ وان ئەوێت زێدە ل خۆ دزڤڕن گونەهـ ژێبەرە.
التفاسير:
26
:
17
وَءَاتِ ذَا ٱلۡقُرۡبَىٰ حَقَّهُۥ وَٱلۡمِسۡكِينَ وَٱبۡنَ ٱلسَّبِيلِ وَلَا تُبَذِّرۡ تَبۡذِيرًا
26. و ماف و هەقێ كەس و كاران [ژ سەرەدان و حەژێكرن و هاریكارییێ... هتد]، و بەلنگاز و ڕێڤنگان بدەیێ، و دەستدڕیایی دەستدڕیانێ [د مالێ خۆدا] نەكە [دەستدڕیان ئەوە مرۆڤ مالێ خۆ د نەگوهدارییا خودێدا بمەزێخیت یان بێخیتە نە د جهێ هەژیدا].
التفاسير:
27
:
17
إِنَّ ٱلۡمُبَذِّرِينَ كَانُوٓاْ إِخۡوَٰنَ ٱلشَّيَٰطِينِۖ وَكَانَ ٱلشَّيۡطَٰنُ لِرَبِّهِۦ كَفُورٗا
27. ب ڕاستی یێت دەستدڕیایی برایێت شەیتانینە، و شەیتان د نیعمەتێت خودایێ خۆدا یێ چاڤنق بوو [و برایینییا وان د ڤێرێدایە شەیتانی شوكور و سوپاسییا نیعمەتا خودێ نەكر، ئەڤە ژی وەختێ مالێ خۆ د گوهدارییا خودێدا نەمەزێخن، ئەڤە وان سوپاسییا خودێ نەكر، و ئەو و شەیتان بوونە برایێت ئێك].
التفاسير:
