ترجمهٔ معانی قرآن کریم - ترجمه‌ى دری - محمد انور بدخشانی
شماره صفحه:
31
:
51
۞ قَالَ فَمَا خَطۡبُكُمۡ أَيُّهَا ٱلۡمُرۡسَلُونَ
(ابراهیم) گفت: ای فرستادگان کار شما چیست؟.
التفاسير:
32
:
51
قَالُوٓاْ إِنَّآ أُرۡسِلۡنَآ إِلَىٰ قَوۡمٖ مُّجۡرِمِينَ
گفتند: همانا ما به‌سوی قوم مجرم و گناهکار فرستاده شده‌ایم.
التفاسير:
33
:
51
لِنُرۡسِلَ عَلَيۡهِمۡ حِجَارَةٗ مِّن طِينٖ
تا بر آنان سنگ‌هایی از گل بریزیم.
التفاسير:
34
:
51
مُّسَوَّمَةً عِندَ رَبِّكَ لِلۡمُسۡرِفِينَ
که نزد پروردگارت برای (نابودی) اسرافکاران، نشان‌کرده شده است.
التفاسير:
35
:
51
فَأَخۡرَجۡنَا مَن كَانَ فِيهَا مِنَ ٱلۡمُؤۡمِنِينَ
پس هر کس از مؤمنان را که در آنجا بودند، بیرون کردیم.
التفاسير:
36
:
51
فَمَا وَجَدۡنَا فِيهَا غَيۡرَ بَيۡتٖ مِّنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ
پس در آنجا جز یک خانه‌ای از مسلمانان نیافتیم.
التفاسير:
37
:
51
وَتَرَكۡنَا فِيهَآ ءَايَةٗ لِّلَّذِينَ يَخَافُونَ ٱلۡعَذَابَ ٱلۡأَلِيمَ
و در آن قریه برای کسانی که از عذاب دردناک می‌ترسند، نشانه‌ای )برای عبرت( گذاشتیم.
التفاسير:
38
:
51
وَفِي مُوسَىٰٓ إِذۡ أَرۡسَلۡنَٰهُ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ بِسُلۡطَٰنٖ مُّبِينٖ
و در قصۀ موسی (نیز نشانه‌ای هست) وقتی که او را با دلیلی آشکار به‌سوی فرعون فرستادیم،
التفاسير:
39
:
51
فَتَوَلَّىٰ بِرُكۡنِهِۦ وَقَالَ سَٰحِرٌ أَوۡ مَجۡنُونٞ
پس با لشكر خویش روی گردان شد و گفت: او جادوگر یا دیوانه است.
التفاسير:
40
:
51
فَأَخَذۡنَٰهُ وَجُنُودَهُۥ فَنَبَذۡنَٰهُمۡ فِي ٱلۡيَمِّ وَهُوَ مُلِيمٞ
پس ما او و لشکریانش را (به قهر خود) گرفتار کردیم و آنها را در دریا انداختیم در حالیکه او سزاوار سرزنش بود.
التفاسير:
41
:
51
وَفِي عَادٍ إِذۡ أَرۡسَلۡنَا عَلَيۡهِمُ ٱلرِّيحَ ٱلۡعَقِيمَ
و در (ماجرای) عاد (نیز عبرتهایی است) وقتی تند باد بی‌خیر و برکت را بر آنان فرستادیم.
التفاسير:
42
:
51
مَا تَذَرُ مِن شَيۡءٍ أَتَتۡ عَلَيۡهِ إِلَّا جَعَلَتۡهُ كَٱلرَّمِيمِ
بر هر چیزی که می‌وزید آن را باقی نمی‌گذاشت مگر اینکه آن را چون استخوان پوسیده می‌گردانید.
التفاسير:
43
:
51
وَفِي ثَمُودَ إِذۡ قِيلَ لَهُمۡ تَمَتَّعُواْ حَتَّىٰ حِينٖ
و در قصۀ قوم ثمود نیز علامت عبرت گذاشتیم، وقتی که به ایشان گفته شد: تا مدتی (از نعمت‌های دنیا) مستفید شوید.
التفاسير:
44
:
51
فَعَتَوۡاْ عَنۡ أَمۡرِ رَبِّهِمۡ فَأَخَذَتۡهُمُ ٱلصَّٰعِقَةُ وَهُمۡ يَنظُرُونَ
پس از حکم پروردگارشان سرکشی کردند در نتیجه صاعقه (حادثۀ بیهوش کننده) ایشان را فرا گرفت در حالیکه نگاه می‌کردند.
التفاسير:
45
:
51
فَمَا ٱسۡتَطَٰعُواْ مِن قِيَامٖ وَمَا كَانُواْ مُنتَصِرِينَ
پس نه توان برخواستن را داشتند و نه توانستند از کسی کمک بطلبند.
التفاسير:
46
:
51
وَقَوۡمَ نُوحٖ مِّن قَبۡلُۖ إِنَّهُمۡ كَانُواْ قَوۡمٗا فَٰسِقِينَ
و پیش از آنها قوم نوح را هلاک نمودیم؛ چون آنها قوم فاسق بودند.
التفاسير:
47
:
51
وَٱلسَّمَآءَ بَنَيۡنَٰهَا بِأَيۡيْدٖ وَإِنَّا لَمُوسِعُونَ
و آسمان را با قوت و توانمندی بنا نمودیم و يقينا ما وسعت دهنده‌ایم.
التفاسير:
48
:
51
وَٱلۡأَرۡضَ فَرَشۡنَٰهَا فَنِعۡمَ ٱلۡمَٰهِدُونَ
و زمین را هموار کردیم پس چه خوب هموار کننده‌ایم.
التفاسير:
49
:
51
وَمِن كُلِّ شَيۡءٍ خَلَقۡنَا زَوۡجَيۡنِ لَعَلَّكُمۡ تَذَكَّرُونَ
و از هر چیزی دو نوع (جفت) آفریدیم تا شما پند گیرید.
التفاسير:
50
:
51
فَفِرُّوٓاْ إِلَى ٱللَّهِۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ
پس (از شرک) به‌سوی (توحید) الله بگریزید، البته من از سوی او برایتان بیم دهندۀ آشکار هستم.
التفاسير:
51
:
51
وَلَا تَجۡعَلُواْ مَعَ ٱللَّهِ إِلَٰهًا ءَاخَرَۖ إِنِّي لَكُم مِّنۡهُ نَذِيرٞ مُّبِينٞ
و با الله معبود دیگر قرار ندهید، همانا من از سوی او برایتان بیم دهندۀ آشکار هستم.
التفاسير:
