ترجمهٔ معانی سوره اسراء - ترجمه‌ى فیلیپینی (بیسایا) ـ مرکز ترجمه‌ى رواد - شماره صفحه 292 - دایرة المعارف قرآن کریم

97 : 17

وَمَن يَهۡدِ ٱللَّهُ فَهُوَ ٱلۡمُهۡتَدِۖ وَمَن يُضۡلِلۡ فَلَن تَجِدَ لَهُمۡ أَوۡلِيَآءَ مِن دُونِهِۦۖ وَنَحۡشُرُهُمۡ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ عَلَىٰ وُجُوهِهِمۡ عُمۡيٗا وَبُكۡمٗا وَصُمّٗاۖ مَّأۡوَىٰهُمۡ جَهَنَّمُۖ كُلَّمَا خَبَتۡ زِدۡنَٰهُمۡ سَعِيرٗا

Siya nga gigiyahan sa Allah, siya anaa sa tinuod nga Giya, apan siya nga Iyang gibiyaan nga nahisalaag (tungod sa iyang pagkamapahitas-on ug pagpadayon sa pagpakasala), kamo dili makakaplag alang kaniya ug mga magbalantay gawas Kaniya (Allah); ug Kami magatigom kanila sa Adlaw sa Pagkabanhaw diha sa ilang mga nawong, buta, amang, ug bungol; ang ilang puloy-anan mao ang Impiyerno; Kon kini magahinay, Kami magadugang alang kanila sa kabangis sa Kalayo.

98 : 17

ذَٰلِكَ جَزَآؤُهُم بِأَنَّهُمۡ كَفَرُواْ بِـَٔايَٰتِنَا وَقَالُوٓاْ أَءِذَا كُنَّا عِظَٰمٗا وَرُفَٰتًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ خَلۡقٗا جَدِيدًا

Kini mao ang ilang silot tungod kay sila naglimod sa Among mga Timaan ug miingon: "Sa diha nga kita mga bukog ug nangadunot na nga mga bahin, nan kita ba kaha pagabanhawon (gikan sa mga patay) ngadto sa usa ka bag-ong binuhat?"

99 : 17

۞ أَوَلَمۡ يَرَوۡاْ أَنَّ ٱللَّهَ ٱلَّذِي خَلَقَ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضَ قَادِرٌ عَلَىٰٓ أَن يَخۡلُقَ مِثۡلَهُمۡ وَجَعَلَ لَهُمۡ أَجَلٗا لَّا رَيۡبَ فِيهِ فَأَبَى ٱلظَّٰلِمُونَ إِلَّا كُفُورٗا

Wala ba sila mikonsidera nga ang Allah, nga Maoy nagbuhat sa mga langit ug yuta, makahimo paglalang ug ingon gayod kanila, ug Siya nagtakda alang kanila sa usa ka panahon nga diin walay pagduhaduha. Apan ang mga mamumuhat ug kadautan nagpadayon sa pagkadili mapasalamaton ug pagpanglimod
(sa Kamatuoran).

100 : 17

قُل لَّوۡ أَنتُمۡ تَمۡلِكُونَ خَزَآئِنَ رَحۡمَةِ رَبِّيٓ إِذٗا لَّأَمۡسَكۡتُمۡ خَشۡيَةَ ٱلۡإِنفَاقِۚ وَكَانَ ٱلۡإِنسَٰنُ قَتُورٗا

Isulti- Oh Muhammad – sa kanila nga mga misupak sa kamatuoran - : "Kon kamo ang nanag-iya sa mga tipiganan sa kalooy sa akong Ginoo (si ALLAH)
nan kamo magapugong (niini) gikan sa kahadlok sa paggasto, ug ang tao kanunay nga hakug".

101 : 17

وَلَقَدۡ ءَاتَيۡنَا مُوسَىٰ تِسۡعَ ءَايَٰتِۭ بَيِّنَٰتٖۖ فَسۡـَٔلۡ بَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ إِذۡ جَآءَهُمۡ فَقَالَ لَهُۥ فِرۡعَوۡنُ إِنِّي لَأَظُنُّكَ يَٰمُوسَىٰ مَسۡحُورٗا

Kami naghatag kang Moises ug siyam ka tin-aw nga mga Timaan^[3]; busa pangutan-a ang mga anak sa Israel, sa diha nga siya miabot kanila, ug si Paraon miingon kaniya: ako nag-isip nga ikaw, "Oh Moises – nga naapektuhan ka sa salamangka."

[3]. Ang sungkod ug ang nagputi nga kamot ug panahon sa ting-init ug pagkulang sa mga bunga ug ang lunop ug ang apan-apan ug ang kuto ug ang mga baki ug ang dugo.

102 : 17

قَالَ لَقَدۡ عَلِمۡتَ مَآ أَنزَلَ هَٰٓؤُلَآءِ إِلَّا رَبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ بَصَآئِرَ وَإِنِّي لَأَظُنُّكَ يَٰفِرۡعَوۡنُ مَثۡبُورٗا

Si (Moises) miingon: "Ikaw nahibalo nga walay lain gawas (sa Allah lamang) ang Ginoo sa mga langit ug sa yuta ang nagpadala niini ingon nga tin-aw nga mga Pamatuod ug sa pagkatinuod ako nag-isip nga ikaw, O Paraon, anaa sa hingpit nga kapildihan.

103 : 17

فَأَرَادَ أَن يَسۡتَفِزَّهُم مِّنَ ٱلۡأَرۡضِ فَأَغۡرَقۡنَٰهُ وَمَن مَّعَهُۥ جَمِيعٗا

Samtang siya buot sa pag-puo kanila sa yuta, Kami naglumos kaniya lakip ang tanan nga kuyog niya.

104 : 17

وَقُلۡنَا مِنۢ بَعۡدِهِۦ لِبَنِيٓ إِسۡرَٰٓءِيلَ ٱسۡكُنُواْ ٱلۡأَرۡضَ فَإِذَا جَآءَ وَعۡدُ ٱلۡأٓخِرَةِ جِئۡنَا بِكُمۡ لَفِيفٗا

Kami miingon ngadto sa mga anak sa Israel human (kining tanan natapos uban kang Paraon): "Pamuyo kamo sa (gisaad) nga yuta (sa Palestina), ug sa diha nga ang saad sa Katapusan nga Adlaw mahitabo dad-on namo kamo isip usa ka panon sa katawhan gikan sa lain-laing mga nasod alang sa Paghukom.