আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ সিংহলি অনুবাদ
32
:
46
وَمَنْ لَّا یُجِبْ دَاعِیَ اللّٰهِ فَلَیْسَ بِمُعْجِزٍ فِی الْاَرْضِ وَلَیْسَ لَهٗ مِنْ دُوْنِهٖۤ اَوْلِیَآءُ ؕ— اُولٰٓىِٕكَ فِیْ ضَلٰلٍ مُّبِیْنٍ ۟
මුහම්මද් (සල්ලල්ලාහු අලයිහි වසල්ලම්) තුමා සත්යයෙන් යුතුව කවර කරුණක් වෙත ඇරයුම් කර සිටියේ ද ඒ සඳහා කවරෙකු ඔහුට පිළිතුරු නොදෙන්නේ ද, එවිට මහපොළොවේ කිසිවිටෙක අල්ලාහ්ගෙන් පලා යන්නට ඔහුට නොහැකි වන්නේය. දඬුවමෙන් ඔහු මුදවා ගන්නට අල්ලාහ් හැර වෙනත් භාරකරුවන් ඔහුට නැත. සත්යයෙන් පෙරළී පැහැදිලි නොමඟෙහි පසුවන්නෝ ඔවුහුමය.
التفاسير:
এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:
• من حسن الأدب الاستماع إلى المتكلم والإنصات له.
•කතා කරන්නාට නිහඬ ව සිට සවන් දීම යහපත් විනයකි.
• سرعة استجابة المهتدين من الجنّ إلى الحق رسالة ترغيب إلى الإنس.
• සත්යය වෙත මඟ ලැබූ ජින්නුන්ගේ ඉක්මන් ප්රතිචාරය මිනිස් වර්ගයා දිරිමත් කිරීමේ පණිවිඩයකි.
• الاستجابة إلى الحق تقتضي المسارعة في الدعوة إليه.
•සත්යය වෙත පිළිතුරු දීම ඒ වෙත ඇරයුම් කිරීමේ යුහුසුළුභාවය නියම කරනු ඇත.
• الصبر خلق الأنبياء عليهم السلام.
•ඉවසීම නබිවරුන්ගේ ගුණාංගයකි.
