আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ পাৰ্চী অনুবাদ
حاقه
ছুৰাৰ উদ্দেশ্য:
إثبات أن وقوع القيامة والجزاء فيها حقٌّ لا ريب فيه.
اثبات این که وقوع قیامت و جزای آن حقیقی است و شکی در آن نیست.
1
:
69
اَلْحَآقَّةُ ۟ۙ
الله لحظۀ رستاخیز را که بر همگی واقع میشود ذکر میکند.
التفاسير:
2
:
69
مَا الْحَآقَّةُ ۟ۚ
سپس اهمیت آن را با این سوال بالا میبرد: این رخداد واقعی و راستین چیست؟
التفاسير:
3
:
69
وَمَاۤ اَدْرٰىكَ مَا الْحَآقَّةُ ۟ؕ
و تو چه میدانی که این رخداد راستین چیست؟
التفاسير:
4
:
69
كَذَّبَتْ ثَمُوْدُ وَعَادٌ بِالْقَارِعَةِ ۟
ثمود قوم صالح علیه السلام، و عاد قوم هود علیه السلام قیامت که مردم را از شدت مناظر ترسناکش در هم میکوبد تکذیب کردند.
التفاسير:
5
:
69
فَاَمَّا ثَمُوْدُ فَاُهْلِكُوْا بِالطَّاغِیَةِ ۟
اما ثمود را الله با فریادی بینهایت سخت و هولناک نابود کرده است.
التفاسير:
6
:
69
وَاَمَّا عَادٌ فَاُهْلِكُوْا بِرِیْحٍ صَرْصَرٍ عَاتِیَةٍ ۟ۙ
و عاد را الله با بادی بسیار سرد و سخت که بر آنها به نهایت سختی رسید نابود کرده است.
التفاسير:
7
:
69
سَخَّرَهَا عَلَیْهِمْ سَبْعَ لَیَالٍ وَّثَمٰنِیَةَ اَیَّامٍ ۙ— حُسُوْمًا فَتَرَی الْقَوْمَ فِیْهَا صَرْعٰی ۙ— كَاَنَّهُمْ اَعْجَازُ نَخْلٍ خَاوِیَةٍ ۟ۚ
الله به مدت هفت شب و هشت روز این باد را بر آنها فرستاد که همگیشان را با هم نابود کرد، و آن قوم را در خانههایشان نابودشده و افتاده بر زمین میدیدی؛ گویی پس از نابودی، تنههای پوسیدۀ درختان خرما هستند که بر زمین افتادهاند.
التفاسير:
8
:
69
فَهَلْ تَرٰی لَهُمْ مِّنْ بَاقِیَةٍ ۟
پس آیا پس از اینکه عذاب به آنها رسید حتی یک نفر از آنها را باقی میبینی؟!
التفاسير:
এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:
• الصبر خلق محمود لازم للدعاة وغيرهم.
صبر اخلاقی پسندیده و ضروری برای دعوتگران و دیگران است.
• التوبة تَجُبُّ ما قبلها وهي من أسباب اصطفاء الله للعبد وجعله من عباده الصالحين.
توبه، گناهان گذشته را پاک می کند و از اسباب برگزیده شدن بنده گان و محسوب شدن از زمره ی صالحان می باشد.
• تنوّع ما يرسله الله على الكفار والعصاة من عذاب دلالة على كمال قدرته وكمال عدله.
تنوع عذابهایی که الله بر کافران و گناهکاران میفرستد بر قدرت و عدالت کامل او تعالی دلالت دارد.
9
:
69
وَجَآءَ فِرْعَوْنُ وَمَنْ قَبْلَهٗ وَالْمُؤْتَفِكٰتُ بِالْخَاطِئَةِ ۟ۚ
و فرعون و امتهای پیش از او، و شهرهایی که با زیر و رو شدن، عذاب شدند، یعنی قوم لوط، خطاهایی از شرک و گناهان مرتکب شدند.
التفاسير:
10
:
69
فَعَصَوْا رَسُوْلَ رَبِّهِمْ فَاَخَذَهُمْ اَخْذَةً رَّابِیَةً ۟
و تمامی آنها از فرمان رسولشان که بهسوی آنها فرستاده شد سرپیچی نمودند و او را تکذیب کردند، و الله آنها را به گرفتنی افزون بر آنچه نابودیشان با آن کامل میشود فرو گرفت.
التفاسير:
11
:
69
اِنَّا لَمَّا طَغَا الْمَآءُ حَمَلْنٰكُمْ فِی الْجَارِیَةِ ۟ۙ
بهراستیکه ما وقتی آب از حد خود در ارتفاع فراتر رفت کسانی را که شما از پشت آنها هستید در کشتی جاریای که نوح علیه السلام آن را به فرمان ما ساخت سوار کردیم، پس شما سوار آن بودید.
التفاسير:
12
:
69
لِنَجْعَلَهَا لَكُمْ تَذْكِرَةً وَّتَعِیَهَاۤ اُذُنٌ وَّاعِیَةٌ ۟
تا این کشتی و قصهاش را اندرزی قرار دهیم که بر نابودی کافران، و نجاتیافتن مؤمنان به آن استدلال میشود، و گوشهایی که آنچه را میشنوند حفظ میکنند آن را نگاه دارند.
التفاسير:
13
:
69
فَاِذَا نُفِخَ فِی الصُّوْرِ نَفْخَةٌ وَّاحِدَةٌ ۟ۙ
پس آنگاه که فرشتۀ مأمور دمیدن در صور یک بار (یعنی برای بار دوم) بدمد.
التفاسير:
14
:
69
وَّحُمِلَتِ الْاَرْضُ وَالْجِبَالُ فَدُكَّتَا دَكَّةً وَّاحِدَةً ۟ۙ
و زمین و کوهها بالا برده شوند، آنگاه یکباره و به شدت کوبیده شوند و اجزای زمین و اجزای کوههایش از هم پاشیده شود.
التفاسير:
15
:
69
فَیَوْمَىِٕذٍ وَّقَعَتِ الْوَاقِعَةُ ۟ۙ
روزیکه تمام این موارد رخ میدهد قیامت برپا میگردد.
التفاسير:
16
:
69
وَانْشَقَّتِ السَّمَآءُ فَهِیَ یَوْمَىِٕذٍ وَّاهِیَةٌ ۟ۙ
و در آن روز آسمان برای نزول فرشتگان از آن میشکافد، و بعد از اینکه محکم و منسجم بود در آن روز سست و ضعیف میشود.
التفاسير:
17
:
69
وَّالْمَلَكُ عَلٰۤی اَرْجَآىِٕهَا ؕ— وَیَحْمِلُ عَرْشَ رَبِّكَ فَوْقَهُمْ یَوْمَىِٕذٍ ثَمٰنِیَةٌ ۟ؕ
و فرشتگان در اطراف و کنارههای آسمان هستند، و در آن روز بزرگ هشت فرشتۀ مقرب، عرش پروردگارت را برمیدارند.
التفاسير:
18
:
69
یَوْمَىِٕذٍ تُعْرَضُوْنَ لَا تَخْفٰی مِنْكُمْ خَافِیَةٌ ۟
- ای مردم- در آن روز بر الله عرضه میشوید، از شما هیچ امر پنهانی، هرچه که باشد، بر الله پوشیده نمیماند، بلکه الله از آن آگاه و مطلع است.
التفاسير:
19
:
69
فَاَمَّا مَنْ اُوْتِیَ كِتٰبَهٗ بِیَمِیْنِهٖ فَیَقُوْلُ هَآؤُمُ اقْرَءُوْا كِتٰبِیَهْ ۟ۚ
اما هرکس نامۀ اعمالش به دست راست او داده شود از شادی و سرور میگوید: نامۀ اعمالم را بگیرید و بخوانید.
التفاسير:
20
:
69
اِنِّیْ ظَنَنْتُ اَنِّیْ مُلٰقٍ حِسَابِیَهْ ۟ۚ
بهراستیکه من در دنیا دانستم و یقین کردم که برانگیخته میشوم، و به جزایم میرسم.
التفاسير:
21
:
69
فَهُوَ فِیْ عِیْشَةٍ رَّاضِیَةٍ ۟ۙ
پس او بهسبب نعمتهای جاویدانی که میبیند در زندگی خوشی قرار دارد.
التفاسير:
22
:
69
فِیْ جَنَّةٍ عَالِیَةٍ ۟ۙ
در بهشتی که مکان و جایگاه والایی دارد.
التفاسير:
23
:
69
قُطُوْفُهَا دَانِیَةٌ ۟
میوههایش برای کسیکه آنها را میخورد نزدیک و قابل دسترس است.
التفاسير:
24
:
69
كُلُوْا وَاشْرَبُوْا هَنِیْٓـًٔا بِمَاۤ اَسْلَفْتُمْ فِی الْاَیَّامِ الْخَالِیَةِ ۟
برای گرامی داشتن آنها گفته میشود: بهسبب اعمال صالحی که در روزهای گذشته در دنیا از پیش فرستادهاید بدون هیچ آزاری در خوردن و نوشیدن بخورید و بنوشید.
التفاسير:
25
:
69
وَاَمَّا مَنْ اُوْتِیَ كِتٰبَهٗ بِشِمَالِهٖ ۙ۬— فَیَقُوْلُ یٰلَیْتَنِیْ لَمْ اُوْتَ كِتٰبِیَهْ ۟ۚ
و اما کسیکه نامۀ اعمالش به دست چپ او داده شود، از پشیمانی زیاد میگوید: کاش نامۀ اعمالم را بهسبب اعمال بدی که در آن است و مستوجب عذابم هستند دریافت نکرده بودم.
التفاسير:
26
:
69
وَلَمْ اَدْرِ مَا حِسَابِیَهْ ۟ۚ
و ای کاش نمیدانستم که چه حسابی دارم.
التفاسير:
27
:
69
یٰلَیْتَهَا كَانَتِ الْقَاضِیَةَ ۟ۚ
ای کاش پس از مرگم هرگز برانگیخته نمیشدم.
التفاسير:
28
:
69
مَاۤ اَغْنٰی عَنِّیْ مَالِیَهْ ۟ۚ
مالم ذرهای از عذاب الله از من دفع نکرد.
التفاسير:
29
:
69
هَلَكَ عَنِّیْ سُلْطٰنِیَهْ ۟ۚ
حجت و توان و مقامی که بر آن تکیه میکردم از دستم رفت.
التفاسير:
30
:
69
خُذُوْهُ فَغُلُّوْهُ ۟ۙ
و گفته میشود: - ای فرشتگان- او را بگیرید و دستش را به گردنش ببندید.
التفاسير:
31
:
69
ثُمَّ الْجَحِیْمَ صَلُّوْهُ ۟ۙ
سپس او را در جهنم افکنید تا از حرارتش رنج بَرَد.
التفاسير:
32
:
69
ثُمَّ فِیْ سِلْسِلَةٍ ذَرْعُهَا سَبْعُوْنَ ذِرَاعًا فَاسْلُكُوْهُ ۟ؕ
سپس او را در زنجیری که طولش هفتاد ذراع است درآورید.
التفاسير:
33
:
69
اِنَّهٗ كَانَ لَا یُؤْمِنُ بِاللّٰهِ الْعَظِیْمِ ۟ۙ
زیرا او به الله عظیم ایمان نمیآورد.
التفاسير:
34
:
69
وَلَا یَحُضُّ عَلٰی طَعَامِ الْمِسْكِیْنِ ۟ؕ
و دیگران را بر اِطعام مسکین تشویق نمیکرد.
التفاسير:
35
:
69
فَلَیْسَ لَهُ الْیَوْمَ هٰهُنَا حَمِیْمٌ ۟ۙ
پس در روز قیامت خویشاوندی ندارد که عذاب را از او دفع کند.
التفاسير:
এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:
• المِنَّة التي على الوالد مِنَّة على الولد تستوجب الشكر.
نعمتبخشی بر پدر، نعمتبخشی بر فرزند به شمار میرود و سپاسگزاری را واجب میگرداند.
• إطعام الفقير والحض عليه من أسباب الوقاية من عذاب النار.
اِطعام فقیر و تشویق بر آن، از اسباب نجات از عذاب جهنم است.
• شدة عذاب يوم القيامة تستوجب التوقي منه بالإيمان والعمل الصالح.
دشواری عذاب روز قیامت، پیشگیری از آن را با ایمان و عمل صالح ایجاب میکند.
36
:
69
وَّلَا طَعَامٌ اِلَّا مِنْ غِسْلِیْنٍ ۟ۙ
و خوارکی ندارد که از آن تغذیه کند جز عصارۀ بدنهای جهنمیان.
التفاسير:
37
:
69
لَّا یَاْكُلُهٗۤ اِلَّا الْخَاطِـُٔوْنَ ۟۠
این خوراک را نمیخورند مگر گناهکاران و نافرمانان.
التفاسير:
38
:
69
فَلَاۤ اُقْسِمُ بِمَا تُبْصِرُوْنَ ۟ۙ
الله به آنچه که میبینید سوگند یاد فرمود.
التفاسير:
39
:
69
وَمَا لَا تُبْصِرُوْنَ ۟ۙ
و به آنچه که نمیبینید سوگند یاد فرمود.
التفاسير:
40
:
69
اِنَّهٗ لَقَوْلُ رَسُوْلٍ كَرِیْمٍ ۟ۚۙ
که قرآن بهطور قطع کلام الله است، و رسول گرامیاش آن را بر مردم میخواند.
التفاسير:
41
:
69
وَّمَا هُوَ بِقَوْلِ شَاعِرٍ ؕ— قَلِیْلًا مَّا تُؤْمِنُوْنَ ۟ۙ
و سخن شاعری نیست؛ زیرا به نظم شعر نیست، چه کم ایمان میآورید.
التفاسير:
42
:
69
وَلَا بِقَوْلِ كَاهِنٍ ؕ— قَلِیْلًا مَّا تَذَكَّرُوْنَ ۟ؕ
و سخن کاهنی نیست، زیرا سخن کاهنان در مغایرت با این قرآن است، چه کم پند میپذیرید.
التفاسير:
43
:
69
تَنْزِیْلٌ مِّنْ رَّبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟
بلکه نازلشدهای از جانب پروردگار تمام مخلوقات است.
التفاسير:
44
:
69
وَلَوْ تَقَوَّلَ عَلَیْنَا بَعْضَ الْاَقَاوِیْلِ ۟ۙ
و اگر محمد صلی الله علیه وسلم برخی گفتههایی که ما آنها را نقل نکردهایم به ما نسبت داده بود.
التفاسير:
45
:
69
لَاَخَذْنَا مِنْهُ بِالْیَمِیْنِ ۟ۙ
بهطور قطع از او انتقام میگرفتیم و او را به قوت و قدرتی از جانب خویش فرو میگرفتیم.
التفاسير:
46
:
69
ثُمَّ لَقَطَعْنَا مِنْهُ الْوَتِیْنَ ۟ؗۖ
سپس بهطور قطع رگ متصل به قلبش را میبریدیم.
التفاسير:
47
:
69
فَمَا مِنْكُمْ مِّنْ اَحَدٍ عَنْهُ حٰجِزِیْنَ ۟
آنگاه هیچیک از شما او را در برابر ما محافظت نمیکرد، پس بعید است که به خاطر شما به دروغ بر ما سخن نسبت داده باشد.
التفاسير:
48
:
69
وَاِنَّهٗ لَتَذْكِرَةٌ لِّلْمُتَّقِیْنَ ۟
و همانا قرآن بهطور قطع، اندرزی است برای کسانیکه با اجرای اوامر و اجتناب از نواهی پروردگارشان از او تعالی میترسند.
التفاسير:
49
:
69
وَاِنَّا لَنَعْلَمُ اَنَّ مِنْكُمْ مُّكَذِّبِیْنَ ۟
و همانا ما بهطور قطع میدانیم که برخی از میان شما این قرآن را تکذیب میکنند.
التفاسير:
50
:
69
وَاِنَّهٗ لَحَسْرَةٌ عَلَی الْكٰفِرِیْنَ ۟
و تکذیب قرآن بهطور قطع پشیمانی بزرگی در روز قیامت در پی دارد.
التفاسير:
51
:
69
وَاِنَّهٗ لَحَقُّ الْیَقِیْنِ ۟
و قرآن مسلّماً همان حقیقت و امری یقینی است که بدون هیچ شک و تردیدی از جانب الله نازل شده است.
التفاسير:
52
:
69
فَسَبِّحْ بِاسْمِ رَبِّكَ الْعَظِیْمِ ۟۠
پس - ای رسول- پروردگارت را از آنچه که سزاوارش نیست منزه بدان، و نام پروردگار بزرگت را یاد کن.
التفاسير:
এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:
• تنزيه القرآن عن الشعر والكهانة.
منزهدانستن قرآن از شعر و کهانت.
• خطر التَّقَوُّل على الله والافتراء عليه سبحانه.
خطر نسبتدادن سخنِ دروغ و بستن افترا بر الله.
• الصبر الجميل الذي يحتسب فيه الأجر من الله ولا يُشكى لغيره.
صبر جمیل، صبری است که در آن به مزدخواهی از الله بسنده میشود و نزد غیر او تعالی دادخواهی نمیشود.
