আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ পাৰ্চী অনুবাদ
49
:
27
قَالُوْا تَقَاسَمُوْا بِاللّٰهِ لَنُبَیِّتَنَّهٗ وَاَهْلَهٗ ثُمَّ لَنَقُوْلَنَّ لِوَلِیِّهٖ مَا شَهِدْنَا مَهْلِكَ اَهْلِهٖ وَاِنَّا لَصٰدِقُوْنَ ۟
به همدیگر گفتند: با يكديگر به الله قسم ياد كنيد که شبانه با هم به خانه ی صالح وارد شده و او و خانواده اش را می کشیم، سپس به اولیای دم او می گوییم: ما در قتل صالح و خانواده اش مشارکت نکردیم، و همانا در گفته ی خویش، راستگو هستیم.
التفاسير:
এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:
• الاستغفار من المعاصي سبب لرحمة الله.
طلب آمرزش از گناهان یکی از اسباب رحمت الله است.
• التشاؤم بالأشخاص والأشياء ليس من صفات المؤمنين.
فال بد زدن به اشخاص و اشیا، صفت مؤمنان نیست.
• عاقبة التمالؤ على الشر والمكر بأهل الحق سيئة.
همکاری در شر و نیرنگ بر پیروان حق سرانجامِ بدی دارد.
• إعلان المنكر أقبح من الاستتار به.
آشکار کردن منکر از پوشاندن آن زشتتر است.
• الإنكار على أهل الفسوق والفجور واجب.
اعتراض بر فاسقان و فاجران واجب است.
