আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ পাৰ্চী অনুবাদ
পৃষ্ঠা নং:
52
:
15
اِذْ دَخَلُوْا عَلَیْهِ فَقَالُوْا سَلٰمًا ؕ— قَالَ اِنَّا مِنْكُمْ وَجِلُوْنَ ۟
آنگاه که بر او وارد شدند، و به او گفتند: سلام، و او به نیکوتر از درودشان به آنها پاسخ داد، و گوسالهای بریان برایشان پیش آورد تا از آن بخورند، زیرا گمان کرده بود که انسان هستند، اما وقتی از آن نخوردند، گفت: همانا ما از شما میترسیم.
التفاسير:
53
:
15
قَالُوْا لَا تَوْجَلْ اِنَّا نُبَشِّرُكَ بِغُلٰمٍ عَلِیْمٍ ۟
فرشتگان فرستاده شده گفتند: نترس، بهراستیکه ما تو را به چیزیکه شاد میگرداند خبر میدهیم، اینکه پسری بسیار دانا برایت خواهد بود.
التفاسير:
54
:
15
قَالَ اَبَشَّرْتُمُوْنِیْ عَلٰۤی اَنْ مَّسَّنِیَ الْكِبَرُ فَبِمَ تُبَشِّرُوْنَ ۟
ابراهیم علیه السلام - با تعجب از اینکه فرزندی به او مژده دادند- به آنها گفت: آیا با وجود پیری و سالخوردگیام، فرزندی به من مژده میدهید، به چه دلیلی این مژده را به من میدهید؟
التفاسير:
55
:
15
قَالُوْا بَشَّرْنٰكَ بِالْحَقِّ فَلَا تَكُنْ مِّنَ الْقٰنِطِیْنَ ۟
فرشتگان فرستاده شده به ابراهیم گفتند: تو را به حقیقتی که تردیدی در آن نیست مژده میدهیم، پس از آنچه که به تو بشارت میدهیم نومید نباش.
التفاسير:
56
:
15
قَالَ وَمَنْ یَّقْنَطُ مِنْ رَّحْمَةِ رَبِّهٖۤ اِلَّا الضَّآلُّوْنَ ۟
ابراهیم علیه السلام گفت: و آیا مگر جز گمراهان از راه راست، کسی از رحمت پروردگارش ناامید است؟!
التفاسير:
57
:
15
قَالَ فَمَا خَطْبُكُمْ اَیُّهَا الْمُرْسَلُوْنَ ۟
ابراهیم علیه السلام گفت: ای فرستادگانِ الله چه مأموریتی دارید؟
التفاسير:
58
:
15
قَالُوْۤا اِنَّاۤ اُرْسِلْنَاۤ اِلٰی قَوْمٍ مُّجْرِمِیْنَ ۟ۙ
فرشتگان فرستاده شده گفتند: بهراستیکه الله ما را برای نابودی قومی که فساد و شر بزرگی دارند، یعنی قوم لوط فرستاده است.
التفاسير:
59
:
15
اِلَّاۤ اٰلَ لُوْطٍ ؕ— اِنَّا لَمُنَجُّوْهُمْ اَجْمَعِیْنَ ۟ۙ
مگر خانوادۀ لوط و مؤمنان پیرو او که نابودی، آنها را در برنمیگیرد، زیرا ما همگیشان را از نابودی نجات میدهیم.
التفاسير:
60
:
15
اِلَّا امْرَاَتَهٗ قَدَّرْنَاۤ ۙ— اِنَّهَا لَمِنَ الْغٰبِرِیْنَ ۟۠
مگر همسرش، زیرا حکم کردهایم که او از بازماندگانی است که نابودی آنها را فرا میگیرد.
التفاسير:
61
:
15
فَلَمَّا جَآءَ اٰلَ لُوْطِ ١لْمُرْسَلُوْنَ ۟ۙ
پس وقتی فرشتگان فرستاده شده در صورت مردانی نزد خاندان لوط وارد شدند.
التفاسير:
62
:
15
قَالَ اِنَّكُمْ قَوْمٌ مُّنْكَرُوْنَ ۟
لوط علیه السلام به آنها گفت: مردمی ناشناس هستید.
التفاسير:
63
:
15
قَالُوْا بَلْ جِئْنٰكَ بِمَا كَانُوْا فِیْهِ یَمْتَرُوْنَ ۟
فرشتگان فرستاده شده به لوط علیه السلام گفتند: -ای لوط- نترس، عذاب نابود کنندۀ قومت را که در آن شک دارند برایت آوردهایم.
التفاسير:
64
:
15
وَاَتَیْنٰكَ بِالْحَقِّ وَاِنَّا لَصٰدِقُوْنَ ۟
و حقیقتی را که هیچ شوخیای در آن نیست برایت آوردهایم، و بهراستیکه ما در آنچه به تو خبر دادیم راستگو هستیم.
التفاسير:
65
:
15
فَاَسْرِ بِاَهْلِكَ بِقِطْعٍ مِّنَ الَّیْلِ وَاتَّبِعْ اَدْبَارَهُمْ وَلَا یَلْتَفِتْ مِنْكُمْ اَحَدٌ وَّامْضُوْا حَیْثُ تُؤْمَرُوْنَ ۟
پس بعد از گذشت پارهای از شب خانوادهات را حرکت بده، و خودت به دنبال آنها برو، و هیچیک از شما نباید به عقب خویش بنگرد تا ببینید چه چیزی به آنها رسیده است، و به هرجا که الله شما را برای رفتن به آنجا فرمان داده است بروید.
التفاسير:
66
:
15
وَقَضَیْنَاۤ اِلَیْهِ ذٰلِكَ الْاَمْرَ اَنَّ دَابِرَ هٰۤؤُلَآءِ مَقْطُوْعٌ مُّصْبِحِیْنَ ۟
و لوط علیه السلام را از طریق وحی از امری که مقدر کردیم آگاه ساختیم، و آن اینکه این قوم صبحگاهان با نابودیِ همۀ آنها، ریشهکن خواهند شد.
التفاسير:
67
:
15
وَجَآءَ اَهْلُ الْمَدِیْنَةِ یَسْتَبْشِرُوْنَ ۟
و اهل سَدوم به قصد انجام فاحشه با مهمانان لوط خوشحال و شادمان آمدند.
التفاسير:
68
:
15
قَالَ اِنَّ هٰۤؤُلَآءِ ضَیْفِیْ فَلَا تَفْضَحُوْنِ ۟ۙ
لوط به آنها گفت: همانا این افراد، مهمانانم هستند، پس مرا با کاری که در مورد آنها میخواهید رسوا نسازید.
التفاسير:
69
:
15
وَاتَّقُوا اللّٰهَ وَلَا تُخْزُوْنِ ۟
و با ترک این فاحشه از الله بترسید، و با کار زشت خویش مرا خوار نسازید.
التفاسير:
70
:
15
قَالُوْۤا اَوَلَمْ نَنْهَكَ عَنِ الْعٰلَمِیْنَ ۟
قوم لوط علیه السلام به او گفتند: آیا تو را از مهمان کردن هر یک از مردم نهی نکردیم؟
التفاسير:
এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:
• تعليم أدب الضيف بالتحية والسلام حين القدوم على الآخرين.
آموزش ادب مهمان با تهنیت و سلام هنگام ورود بر دیگران.
• من أنعم الله عليه بالهداية والعلم العظيم لا سبيل له إلى القنوط من رحمة الله.
هرکس که الله هدایت و علم زیاد بر او بخشیده باشد ممکن نیست از رحمت الله نومید شود.
• نهى الله تعالى لوطًا وأتباعه عن الالتفات أثناء نزول العذاب بقوم لوط حتى لا تأخذهم الشفقة عليهم.
الله تعالی لوط علیه السلام و پیروانش را از اینکه هنگام نزول عذاب بر قوم لوط علیه السلام، به عقب بنگرند نهی کرد تا مبادا به آنها دل بسوزانند.
• تصميم قوم لوط على ارتكاب الفاحشة مع هؤلاء الضيوف دليل على طمس فطرتهم، وشدة فحشهم.
تصمیم قوم لوط علیه السلام بر ارتکاب فاحشه با مهمانان، بر سرنگونی فطرت و بدکرداری زیاد آنها دلالت دارد.
