আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - আল-মুখতাচাৰ ফী তাফছীৰিল কোৰআনিল কাৰীমৰ পাৰ্চী অনুবাদ
পৃষ্ঠা নং:
15
:
10
وَاِذَا تُتْلٰی عَلَیْهِمْ اٰیَاتُنَا بَیِّنٰتٍ ۙ— قَالَ الَّذِیْنَ لَا یَرْجُوْنَ لِقَآءَنَا ائْتِ بِقُرْاٰنٍ غَیْرِ هٰذَاۤ اَوْ بَدِّلْهُ ؕ— قُلْ مَا یَكُوْنُ لِیْۤ اَنْ اُبَدِّلَهٗ مِنْ تِلْقَآئِ نَفْسِیْ ۚ— اِنْ اَتَّبِعُ اِلَّا مَا یُوْحٰۤی اِلَیَّ ۚ— اِنِّیْۤ اَخَافُ اِنْ عَصَیْتُ رَبِّیْ عَذَابَ یَوْمٍ عَظِیْمٍ ۟
و هرگاه آیات واضح قرآن که بر توحید الله دلالت دارند بر آنها خوانده شود، منکران رستاخیز که امید به ثوابی ندارند و از عذاب نمیترسند میگویند: - ای محمد- قرآنی غیر از این قرآنی که مشتمل بر بدگویی از عبادت بتها است، بیاور یا اینکه بعضی از آن را یا تمام آن را به آیاتی دیگر که موافق هوا و هوسهای ما باشد، تغییر ده!! - ای رسول- به آنها بگو: درست نیست که خودم آن را تغییر دهم، و - به طریق اولی- نمیتوانم غیر آن را بیاورم، بلکه الله، تنها ذاتی است که آنچه از آن را که بخواهد تبدیل میکند. من فقط از چیزی که بر من وحی میشود، پیروی میکنم، همانا من از عذاب روزی بزرگ، یعنی روز قیامت میترسم که با اجابت آنچه شما میخواهید از الله نافرمانی کنم.
التفاسير:
16
:
10
قُلْ لَّوْ شَآءَ اللّٰهُ مَا تَلَوْتُهٗ عَلَیْكُمْ وَلَاۤ اَدْرٰىكُمْ بِهٖ ۖؗۗ— فَقَدْ لَبِثْتُ فِیْكُمْ عُمُرًا مِّنْ قَبْلِهٖ ؕ— اَفَلَا تَعْقِلُوْنَ ۟
- ای رسول- بگو: اگر الله میخواست که قرآن را بر شما نخوانم آن را برایتان نمیخواندم، و آن را برایتان ابلاغ نمیکردم، و اگر الله میخواست بر زبان من شما را از قرآن آگاه نمیکرد. زمانی طولانی - چهل سال- بدون اینکه بخوانم و بنویسم، و بدون اینکه در طلب و جستجوی این کار باشم در میان شما سپری کردهام. آیا با عقلهایتان درک نمیکنید که آنچه برایتان آوردهام از جانب الله است، و من در این امر دخالتی ندارم؟!
التفاسير:
17
:
10
فَمَنْ اَظْلَمُ مِمَّنِ افْتَرٰی عَلَی اللّٰهِ كَذِبًا اَوْ كَذَّبَ بِاٰیٰتِهٖ ؕ— اِنَّهٗ لَا یُفْلِحُ الْمُجْرِمُوْنَ ۟
پس هیچکس ستمکارتر نیست از آنکس که بر الله دروغ بندد، پس من چگونه میتوانم که با افترا بستن به او تعالی قرآن را تبدیل کنم، بهطور قطع کسانیکه با افترا بستن بر الله از حدود او تعالی میگذرند به مطلوبشان دست نمییابند.
التفاسير:
18
:
10
وَیَعْبُدُوْنَ مِنْ دُوْنِ اللّٰهِ مَا لَا یَضُرُّهُمْ وَلَا یَنْفَعُهُمْ وَیَقُوْلُوْنَ هٰۤؤُلَآءِ شُفَعَآؤُنَا عِنْدَ اللّٰهِ ؕ— قُلْ اَتُنَبِّـُٔوْنَ اللّٰهَ بِمَا لَا یَعْلَمُ فِی السَّمٰوٰتِ وَلَا فِی الْاَرْضِ ؕ— سُبْحٰنَهٗ وَتَعٰلٰی عَمَّا یُشْرِكُوْنَ ۟
و مشرکان به جای الله معبودانی خیالی عبادت میکنند که نفع و ضرر نمیرسانند، و معبود برحق هرگاه بخواهد نفع یا ضرر میرساند، و در مورد معبودهایشان میگویند: اینها واسطههایی هستند که نزد الله برایمان شفاعت میکنند پس ما را بهسبب گناهانمان عذاب نمیکند، - ای رسول- به آنها بگو: آیا اللهِ دانا را باخبر میسازید از اینکه شریکی دارد، و او نمیداند که شریکی در آسمانها و زمین دارد. او تعالی از باطل و دروغی که مشرکان در مورد او میگویند پاک و منزّه است.
التفاسير:
19
:
10
وَمَا كَانَ النَّاسُ اِلَّاۤ اُمَّةً وَّاحِدَةً فَاخْتَلَفُوْا ؕ— وَلَوْلَا كَلِمَةٌ سَبَقَتْ مِنْ رَّبِّكَ لَقُضِیَ بَیْنَهُمْ فِیْمَا فِیْهِ یَخْتَلِفُوْنَ ۟
و مردم جز امتی واحد و مؤمن و یکتاپرست نبودند پس اختلاف کردند، چنانکه برخی از آنها مؤمن باقی ماندند، و برخی از آنها کفر ورزیدند. و اگر حکمی از جانب الله نگذشته بود که او تعالی میان آنها در آنچه که اختلاف دارند در دنیا داوری نمیکند، و فقط در قیامت در موارد اختلافی میان آنها داوری میکند، اگر این حکم نگذشته بود، بهطور قطع در آنچه که اختلاف میکنند میان آنها در دنیا داوری میکرد، آنگاه هدایت شده از گمراه مشخص میشد.
التفاسير:
20
:
10
وَیَقُوْلُوْنَ لَوْلَاۤ اُنْزِلَ عَلَیْهِ اٰیَةٌ مِّنْ رَّبِّهٖ ۚ— فَقُلْ اِنَّمَا الْغَیْبُ لِلّٰهِ فَانْتَظِرُوْا ۚ— اِنِّیْ مَعَكُمْ مِّنَ الْمُنْتَظِرِیْنَ ۟۠
مشرکان میگویند: چرا برای محمد صلی الله علیه وسلم نشانهای از جانب پروردگارش که بر راستگویی او دلالت کند نازل نمیشود؟ - ای رسول- به آنها بگو: نزول نشانهها امری غیبی است که آگاهی از آن به الله اختصاص دارد، پس منتظر نشانههای حسّی که پیشنهاد دادهاید باشید، من نیز همراه شما از منتظران این امر هستم.
التفاسير:
এই পৃষ্ঠাৰ আয়াতসমূহৰ পৰা সংগৃহীত কিছুমান উপকাৰী তথ্য:
• عظم الافتراء على الله والكذب عليه وتحريف كلامه كما فعل اليهود بالتوراة.
بزرگی گناه افترا و دروغ بر الله و تحریف کلامش آنگونه که یهودیان با تورات انجام دادند.
• النفع والضر بيد الله عز وجل وحده دون ما سواه.
نفع و ضرر فقط به دست الله است.
• بطلان قول المشركين بأن آلهتهم تشفع لهم عند الله.
بطلان قول مشرکان به اینکه معبودهایشان نزد الله برایشان شفاعت میکنند.
• اتباع الهوى والاختلاف على الدين هو سبب الفرقة.
پیروی از هوس و اختلاف در دین، سبب پراکندگی است.
