আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - পশতু অনুবাদ- আবু যাকাৰিয়্যা
পৃষ্ঠা নং:
154
:
37
مَا لَكُمْ ۫— كَیْفَ تَحْكُمُوْنَ ۟
37-154 په تاسو څه شوي دي، څرنګه تاسو (دا) فیصله (او حكم) كوئ؟
التفاسير:
155
:
37
اَفَلَا تَذَكَّرُوْنَ ۟ۚ
37-155 ایا تاسو نصیحت نه اخلئ
التفاسير:
156
:
37
اَمْ لَكُمْ سُلْطٰنٌ مُّبِیْنٌ ۟ۙ
37-156 ایا تاسو لپاره څه واضحه دلیل شته؟
التفاسير:
157
:
37
فَاْتُوْا بِكِتٰبِكُمْ اِنْ كُنْتُمْ صٰدِقِیْنَ ۟
37-157 نو تاسو خپل كتاب راوړئ، كه چېرې تاسو رښتیني یئ
التفاسير:
158
:
37
وَجَعَلُوْا بَیْنَهٗ وَبَیْنَ الْجِنَّةِ نَسَبًا ؕ— وَلَقَدْ عَلِمَتِ الْجِنَّةُ اِنَّهُمْ لَمُحْضَرُوْنَ ۟ۙ
37-158 او دوى د هغه (الله) په مینځ كې او د پېریانو په مینځ كې نسب ( د خپلوۍ نسبت) مقرر كړ، او يقینًا یقینًا پېریان په دې پوه شوي دي چې بېشكه دوى به خامخا حاضر كړى شي
التفاسير:
159
:
37
سُبْحٰنَ اللّٰهِ عَمَّا یَصِفُوْنَ ۟ۙ
37-159 الله لپاره پاكي ده له هغو (خبرو) نه چې دوى يې وايي
التفاسير:
160
:
37
اِلَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِیْنَ ۟
37-160 لېكن د الله خالص (غوره) كړى شوي بنده ګان (له دغو خبرو نه بچ دي)
التفاسير:
161
:
37
فَاِنَّكُمْ وَمَا تَعْبُدُوْنَ ۟ۙ
37-161 پس بېشكه تاسو او هغه چې تاسو يې عبادت كوئ
التفاسير:
162
:
37
مَاۤ اَنْتُمْ عَلَیْهِ بِفٰتِنِیْنَ ۟ۙ
37-162 نه یئ تاسو په دې (بت پرستۍ) سره ګمراه كوونكي (په فتنه كې اچوونكي د هیچا)
التفاسير:
163
:
37
اِلَّا مَنْ هُوَ صَالِ الْجَحِیْمِ ۟
37-163 غیر له هغه چا نه چې هغه په دوزخ كې ننوتونكى دى
التفاسير:
164
:
37
وَمَا مِنَّاۤ اِلَّا لَهٗ مَقَامٌ مَّعْلُوْمٌ ۟ۙ
37-164 او په مونږ كې هیڅوك نشته مګر د هغه لپاره معلوم ځاى دى
التفاسير:
165
:
37
وَّاِنَّا لَنَحْنُ الصَّآفُّوْنَ ۟ۚ
37-165 او بېشكه خامخا مونږ صف تړونكي یو
التفاسير:
166
:
37
وَاِنَّا لَنَحْنُ الْمُسَبِّحُوْنَ ۟
37-166 او بېشكه مونږ خامخا تسبیح ویونكي یو
التفاسير:
167
:
37
وَاِنْ كَانُوْا لَیَقُوْلُوْنَ ۟ۙ
37-167 او بېشكه چې خامخا دوى به ویل
التفاسير:
168
:
37
لَوْ اَنَّ عِنْدَنَا ذِكْرًا مِّنَ الْاَوَّلِیْنَ ۟ۙ
37-168 كه چېرې مونږ سره د پخوانیو خلقو (له كتابونو) نه كوم ذكر (كتاب) وى
التفاسير:
169
:
37
لَكُنَّا عِبَادَ اللّٰهِ الْمُخْلَصِیْنَ ۟
37-169 (نو) خامخا مونږ به د الله خالص (او غوره) كړى شوي بنده ګان وو
التفاسير:
170
:
37
فَكَفَرُوْا بِهٖ فَسَوْفَ یَعْلَمُوْنَ ۟
37-170 نو دوى په دغه (قرآن) سره كافر شول، نو ژر ده چې دوى به پوه شي
التفاسير:
171
:
37
وَلَقَدْ سَبَقَتْ كَلِمَتُنَا لِعِبَادِنَا الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚۖ
37-171 او یقینًا یقینًا زمونږ خبره زمونږ د لېږل شویو (رسولانو) بنده ګانو لپاره صادر شوې ده
التفاسير:
172
:
37
اِنَّهُمْ لَهُمُ الْمَنْصُوْرُوْنَ ۪۟
37-172 چې بېشكه دوى، خامخا هم دوى مدد كړى شوي دي
التفاسير:
173
:
37
وَاِنَّ جُنْدَنَا لَهُمُ الْغٰلِبُوْنَ ۟
37-173 او بېشكه زمونږ لښكر، خامخا هم دوى غالب راتلونكي دي
التفاسير:
174
:
37
فَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتّٰی حِیْنٍ ۟ۙ
37-174 نو ته له دوى نه مخ وګرځوه، تر یو وخته پورې
التفاسير:
175
:
37
وَّاَبْصِرْهُمْ فَسَوْفَ یُبْصِرُوْنَ ۟
37-175 او دوى ته ګوره، نو ژر ده چې دوى به (خپل انجام) وویني
التفاسير:
176
:
37
اَفَبِعَذَابِنَا یَسْتَعْجِلُوْنَ ۟
37-176 ایا نو دوى زمونږ د عذاب تلوار كوي
التفاسير:
177
:
37
فَاِذَا نَزَلَ بِسَاحَتِهِمْ فَسَآءَ صَبَاحُ الْمُنْذَرِیْنَ ۟
37-177 نو كله چې هغه د دوى په مېدان كې نازل شي، نو د وېرول شویو سبا به بد وي
التفاسير:
178
:
37
وَتَوَلَّ عَنْهُمْ حَتّٰی حِیْنٍ ۟ۙ
37-178 او ته له دوى نه مخ وګرځوه تر یو وخته پورې
التفاسير:
179
:
37
وَّاَبْصِرْ فَسَوْفَ یُبْصِرُوْنَ ۟
37-179 او ته ګوره، نو ژر ده چې دوى به وویني
التفاسير:
180
:
37
سُبْحٰنَ رَبِّكَ رَبِّ الْعِزَّةِ عَمَّا یَصِفُوْنَ ۟ۚ
37-180 ستا رب لره پاكي ده چې د عزت (او غلبې) مالك دى، له هغو خبرو نه چې دوى (مشركان) يې بیانوي
التفاسير:
181
:
37
وَسَلٰمٌ عَلَی الْمُرْسَلِیْنَ ۟ۚ
37-181 او سلام دې وي په رسولانو باندې
التفاسير:
182
:
37
وَالْحَمْدُ لِلّٰهِ رَبِّ الْعٰلَمِیْنَ ۟۠
37-182 او ټول د كمال صفتونه خاص الله لره دي چې د عالمونو ښه پالونكى دى
التفاسير:
