আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - অনুবাদ কৰিছে মৌলুলৱী জানবাজ চৰফৰাজ চাহাবে।
12
:
57
یَوْمَ تَرَی الْمُؤْمِنِیْنَ وَالْمُؤْمِنٰتِ یَسْعٰی نُوْرُهُمْ بَیْنَ اَیْدِیْهِمْ وَبِاَیْمَانِهِمْ بُشْرٰىكُمُ الْیَوْمَ جَنّٰتٌ تَجْرِیْ مِنْ تَحْتِهَا الْاَنْهٰرُ خٰلِدِیْنَ فِیْهَا ؕ— ذٰلِكَ هُوَ الْفَوْزُ الْعَظِیْمُ ۟ۚ
په هغه ورځ به ووینې چې دمؤمنو سړیو او مؤمنو ښځو په وړاندې او ښي اړخونو کې رڼا ځغلي او ورته به وویل شي:چې زیری مو په هغو باغونو چې لاندې له ونو او ماڼیو یې ویالې بهیږي.د تل لپاره به پکې واست.او همدا خورا لوی بری دی.
التفاسير:
