আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - অনুবাদ কৰিছে মৌলুলৱী জানবাজ চৰফৰাজ চাহাবে।
42
:
39
اَللّٰهُ یَتَوَفَّی الْاَنْفُسَ حِیْنَ مَوْتِهَا وَالَّتِیْ لَمْ تَمُتْ فِیْ مَنَامِهَا ۚ— فَیُمْسِكُ الَّتِیْ قَضٰی عَلَیْهَا الْمَوْتَ وَیُرْسِلُ الْاُخْرٰۤی اِلٰۤی اَجَلٍ مُّسَمًّی ؕ— اِنَّ فِیْ ذٰلِكَ لَاٰیٰتٍ لِّقَوْمٍ یَّتَفَكَّرُوْنَ ۟
الله دی چې هره ساه د مرګ په مرحله کې پوره اخلي. او هغه هم اخلي چې د خوب په مرحله کې لا مړه شوې نه ده نو هغه له ځان سره ټینګوي چې د مرګ پریکړه يې شوې وي او نورې ساه ګانې تر ټاکلې مودې پورې راخوشې کوي. بې له شکه په دې کې د هغه قوم لپاره چې فکر کوي ډيرې لويې نښې دي.
التفاسير:
