আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - পশতু অনুবাদ- মৰ্কজ ৰুওৱাদুত তাৰ্জামাহ
علق
1
:
96
اِقْرَاْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِیْ خَلَقَ ۟ۚ
ولوله د خپل هغه پالونکي پر نوم چې پيدا يې کړ.
التفاسير:
2
:
96
خَلَقَ الْاِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ ۟ۚ
انسان يې د وينې له ټوټې پيداکړ.
التفاسير:
3
:
96
اِقْرَاْ وَرَبُّكَ الْاَكْرَمُ ۟ۙ
ولوله! او ستا پالونکی ډېر مهربانه دی.
التفاسير:
4
:
96
الَّذِیْ عَلَّمَ بِالْقَلَمِ ۟ۙ
هغه چې پر قلم يې ښوونه ورکړه.
التفاسير:
5
:
96
عَلَّمَ الْاِنْسَانَ مَا لَمْ یَعْلَمْ ۟ؕ
انسان يې پر هغه څه پوه کړ چې نه پرې پوهېدلو.
التفاسير:
6
:
96
كَلَّاۤ اِنَّ الْاِنْسَانَ لَیَطْغٰۤی ۟ۙ
نه داسې نه ده، انسان هرومرو سرکښي کوي.
التفاسير:
7
:
96
اَنْ رَّاٰهُ اسْتَغْنٰی ۟ؕ
کله چې ځان مالدار وویني.
التفاسير:
8
:
96
اِنَّ اِلٰی رَبِّكَ الرُّجْعٰی ۟ؕ
بېشکه ستا د پالونکي لوري ته ورګرځېدل دي.
التفاسير:
9
:
96
اَرَءَیْتَ الَّذِیْ یَنْهٰی ۟ۙ
آيا هغه څوک دې ليدلی چې ايساروي.
التفاسير:
10
:
96
عَبْدًا اِذَا صَلّٰی ۟ؕ
بنده لره کله لمونځ کوي.
التفاسير:
11
:
96
اَرَءَیْتَ اِنْ كَانَ عَلَی الْهُدٰۤی ۟ۙ
آيا ته يې وينې که هغه پر سمه لار وي.
التفاسير:
12
:
96
اَوْ اَمَرَ بِالتَّقْوٰی ۟ؕ
آو يا پر ځان ساتنه (تقوا) امر کوي.
التفاسير:
13
:
96
اَرَءَیْتَ اِنْ كَذَّبَ وَتَوَلّٰی ۟ؕ
آيا پام دې دی که هغه سړی درواغ ګني يا مخ اړوي.
التفاسير:
14
:
96
اَلَمْ یَعْلَمْ بِاَنَّ اللّٰهَ یَرٰی ۟ؕ
آيا هغه نه پوهيږي چې الله هرڅه ويني.
التفاسير:
15
:
96
كَلَّا لَىِٕنْ لَّمْ یَنْتَهِ ۙ۬— لَنَسْفَعًا بِالنَّاصِیَةِ ۟ۙ
هيڅکله نه، داسې نه ده، که هغه ترې ايسار نه شو، موږ به يې هرومرو د تندي له وېښتانو را ونيسو.
التفاسير:
16
:
96
نَاصِیَةٍ كَاذِبَةٍ خَاطِئَةٍ ۟ۚ
له درواغجن خطا کار تندي څخه.
التفاسير:
17
:
96
فَلْیَدْعُ نَادِیَهٗ ۟ۙ
بيا دې خپل مجلسي ياران راوبولي.
التفاسير:
18
:
96
سَنَدْعُ الزَّبَانِیَةَ ۟ۙ
زر ده چې موږ به هم د عذاب پرېښتې را وغواړو.
التفاسير:
19
:
96
كَلَّا ؕ— لَا تُطِعْهُ وَاسْجُدْ وَاقْتَرِبْ ۟
نه؛ داسې نه ده د هغه خبره مه منه، (اوخپل الله ته) سجده کوه، ور نېږدې شه.
التفاسير:
