আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - পশতু অনুবাদ- মৰ্কজ ৰুওৱাদুত তাৰ্জামাহ
قلم
1
:
68
نٓ وَالْقَلَمِ وَمَا یَسْطُرُوْنَ ۟ۙ
ن [1] قسم دى پر قلم او پر هغه څه چې ليكي يې.
[1] د سورت په پيل کې دغو مقطعاتو تورو کې د قرآن کريم اعجاز ته اشاره ده؛ ځکه چې په دې مشرکانو ته چلينج ورکړل شوی نو له مقابلې يې ناتوانه شول، په داسې حال کې چې دا قرآن له هماغو تورو جوړ شوی له کومو چې د عربو ژبه جوړه ده.
نو د قرآن په څېر د بل کلام راوړلو څخه د عربو ناتواني - سره له دې چې د نړۍ فصيح خلک وو- په دې دلالت کوي چي دا قرآن د الله له لوري وحي شوی دی.
التفاسير:
2
:
68
مَاۤ اَنْتَ بِنِعْمَةِ رَبِّكَ بِمَجْنُوْنٍ ۟ۚ
نه يې ته په نعمت د رب ستا لیونی.
التفاسير:
3
:
68
وَاِنَّ لَكَ لَاَجْرًا غَیْرَ مَمْنُوْنٍ ۟ۚ
او بېشكه ستا لپاره هرومرو نه ختمېدونكې بدله ده.
التفاسير:
4
:
68
وَاِنَّكَ لَعَلٰی خُلُقٍ عَظِیْمٍ ۟
او ته په رېښتيا پر سترو اخلاقو (سم) يې.
التفاسير:
5
:
68
فَسَتُبْصِرُ وَیُبْصِرُوْنَ ۟ۙ
نو زر دی چې به ته هم ووینې او هغوى به هم وويني.
التفاسير:
6
:
68
بِاَیِّىكُمُ الْمَفْتُوْنُ ۟
چې له تاسو په كوم يوه كې لېونتوب دى.
التفاسير:
7
:
68
اِنَّ رَبَّكَ هُوَ اَعْلَمُ بِمَنْ ضَلَّ عَنْ سَبِیْلِهٖ ۪— وَهُوَ اَعْلَمُ بِالْمُهْتَدِیْنَ ۟
په رېښتيا همغه ستا رب په هغه چا ښه پوه دى چې له لارې يې اوښتى او همغه په لار موندونكو هم ښه پوه دى.
التفاسير:
8
:
68
فَلَا تُطِعِ الْمُكَذِّبِیْنَ ۟
نو د درواغ ګڼونكو پيروي مه کوه.
التفاسير:
9
:
68
وَدُّوْا لَوْ تُدْهِنُ فَیُدْهِنُوْنَ ۟
هغوى غواړي چې ته نرمي وكړې نو هغوى به هم نرمي وکړي.
التفاسير:
10
:
68
وَلَا تُطِعْ كُلَّ حَلَّافٍ مَّهِیْنٍ ۟ۙ
او مه د هر قسم خور سپك (سړي) پيروي کوه.
التفاسير:
11
:
68
هَمَّازٍ مَّشَّآءٍ بِنَمِیْمٍ ۟ۙ
چې عیب ویونکی، او د خبرو وړونكى راوړونكى [چغلي کوونکی] وي.
التفاسير:
12
:
68
مَّنَّاعٍ لِّلْخَیْرِ مُعْتَدٍ اَثِیْمٍ ۟ۙ
د نېكۍ ايساروونكى، تېرى كوونكى ډیر بد کاره وي.
التفاسير:
13
:
68
عُتُلٍّۢ بَعْدَ ذٰلِكَ زَنِیْمٍ ۟ۙ
بد زبانه سخت زړی دی (او) له دې (ټولو) وروسته ارمونی (حرامي) هم دى.
التفاسير:
14
:
68
اَنْ كَانَ ذَا مَالٍ وَّبَنِیْنَ ۟ؕ
په دې چې هغه د مال او زامنو څښتن دى.
التفاسير:
15
:
68
اِذَا تُتْلٰی عَلَیْهِ اٰیٰتُنَا قَالَ اَسَاطِیْرُ الْاَوَّلِیْنَ ۟
كله چې زموږ آيتونه پرې لوستل کيږي، وايي د پخوانيو کيسې دي.
التفاسير:
16
:
68
سَنَسِمُهٗ عَلَی الْخُرْطُوْمِ ۟
موږ به يې زر پر پوزه داغ وركېږدو.
التفاسير:
