আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - ডাচ অনুবাদ- মৰ্কজ ৰুওৱাদুত তাৰ্জামাহ
Al-Fadjr
1
:
89
وَٱلۡفَجۡرِ
1. Bij de dageraad.
التفاسير:
2
:
89
وَلَيَالٍ عَشۡرٖ
2. Bij de tien nachten (de eerste tien van Dhul Hidjah).
التفاسير:
3
:
89
وَٱلشَّفۡعِ وَٱلۡوَتۡرِ
3. Bij even en oneven.
التفاسير:
4
:
89
وَٱلَّيۡلِ إِذَا يَسۡرِ
4. En bij de nacht wanneer deze verdwijnt.
التفاسير:
5
:
89
هَلۡ فِي ذَٰلِكَ قَسَمٞ لِّذِي حِجۡرٍ
5. Zijn er in de genoemde eden genoeg bewijzen voor wie verstand heeft.
التفاسير:
6
:
89
أَلَمۡ تَرَ كَيۡفَ فَعَلَ رَبُّكَ بِعَادٍ
6. Heb jij (o Mohammed) niet gezien hoe jouw Heer met de Aad heeft gehandeld?
التفاسير:
7
:
89
إِرَمَ ذَاتِ ٱلۡعِمَادِ
7. De stad Iram met haar hoge pilaren.
التفاسير:
8
:
89
ٱلَّتِي لَمۡ يُخۡلَقۡ مِثۡلُهَا فِي ٱلۡبِلَٰدِ
8. Zoals nog nooit in het land geschapen zijn?
التفاسير:
9
:
89
وَثَمُودَ ٱلَّذِينَ جَابُواْ ٱلصَّخۡرَ بِٱلۡوَادِ
9. En (met) de Thamoed, die rotsen uithieuwen in het dal?
التفاسير:
10
:
89
وَفِرۡعَوۡنَ ذِي ٱلۡأَوۡتَادِ
10. En (met) de Farao die pinnen had.
التفاسير:
11
:
89
ٱلَّذِينَ طَغَوۡاْ فِي ٱلۡبِلَٰدِ
11. Die in het land de grenzen overschreden.
التفاسير:
12
:
89
فَأَكۡثَرُواْ فِيهَا ٱلۡفَسَادَ
12. En veel ellende daarin veroorzaakten.
التفاسير:
13
:
89
فَصَبَّ عَلَيۡهِمۡ رَبُّكَ سَوۡطَ عَذَابٍ
13. Aldus heeft jullie Heer verschillende soorten martelingen over hen uitgestort.
التفاسير:
14
:
89
إِنَّ رَبَّكَ لَبِٱلۡمِرۡصَادِ
14. Waarlijk, jullie Heer is meest waakzaam (over hen).
التفاسير:
15
:
89
فَأَمَّا ٱلۡإِنسَٰنُ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ رَبُّهُۥ فَأَكۡرَمَهُۥ وَنَعَّمَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَكۡرَمَنِ
15. Voor de mens, wanneer zijn Heer hem beproeft met eer en met gunsten dan zegt hij (trots): “Mijn Heer heeft mij geëerd.”
التفاسير:
16
:
89
وَأَمَّآ إِذَا مَا ٱبۡتَلَىٰهُ فَقَدَرَ عَلَيۡهِ رِزۡقَهُۥ فَيَقُولُ رَبِّيٓ أَهَٰنَنِ
16. Maar als Hij hem beproeft door zijn levensmiddelen te verminderen, zegt hij: “Mijn Heer heeft mij vernederd.”
التفاسير:
17
:
89
كَلَّاۖ بَل لَّا تُكۡرِمُونَ ٱلۡيَتِيمَ
17. Nee! Maar jullie behandelen de wezen niet met vriendelijkheid en vrijgevigheid.
التفاسير:
18
:
89
وَلَا تَحَٰٓضُّونَ عَلَىٰ طَعَامِ ٱلۡمِسۡكِينِ
18. En jullie sporen niet aan om de armen te voeden!
التفاسير:
19
:
89
وَتَأۡكُلُونَ ٱلتُّرَاثَ أَكۡلٗا لَّمّٗا
19. En jullie verspillen de erfenis, hebzuchtig,
التفاسير:
20
:
89
وَتُحِبُّونَ ٱلۡمَالَ حُبّٗا جَمّٗا
20. En jullie hebben de weelde met veel liefde lief!
التفاسير:
21
:
89
كَلَّآۖ إِذَا دُكَّتِ ٱلۡأَرۡضُ دَكّٗا دَكّٗا
21. Nee! Als de aarde tot poeder vermalen is!
التفاسير:
22
:
89
وَجَآءَ رَبُّكَ وَٱلۡمَلَكُ صَفّٗا صَفّٗا
22. En jullie Heer komt, met de engelen in rijen.
التفاسير:
23
:
89
وَجِاْيٓءَ يَوۡمَئِذِۭ بِجَهَنَّمَۚ يَوۡمَئِذٖ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ وَأَنَّىٰ لَهُ ٱلذِّكۡرَىٰ
23. En op die dag zal de hel in de nabijheid worden gebracht. Op die dag zal de mens zich herinneren. Maar hoe zal de herinnering hem bevallen?
التفاسير:
24
:
89
يَقُولُ يَٰلَيۡتَنِي قَدَّمۡتُ لِحَيَاتِي
24. Hij zal zeggen: “Wee! Had ik maar (iets) vooruit gestuurd voor (dit) leven!”
التفاسير:
25
:
89
فَيَوۡمَئِذٖ لَّا يُعَذِّبُ عَذَابَهُۥٓ أَحَدٞ
25. Op die dag zal dan niemand straffen zoals Hij zal straffen.
التفاسير:
26
:
89
وَلَا يُوثِقُ وَثَاقَهُۥٓ أَحَدٞ
26. En niemand zal vastbinden zoals Hij vastbindt.
التفاسير:
27
:
89
يَٰٓأَيَّتُهَا ٱلنَّفۡسُ ٱلۡمُطۡمَئِنَّةُ
27. (En er zal tegen de vromen gezegd worden): “O ziel vol rust (door Iman).
التفاسير:
28
:
89
ٱرۡجِعِيٓ إِلَىٰ رَبِّكِ رَاضِيَةٗ مَّرۡضِيَّةٗ
28. Keer terug naar jouw Heer, tevreden over Zijn welbehagen!
التفاسير:
29
:
89
فَٱدۡخُلِي فِي عِبَٰدِي
29. Voeg je bij Mijn (rechtgeaarde) dienaren toe.
التفاسير:
30
:
89
وَٱدۡخُلِي جَنَّتِي
30. En treed Mijn paradijs binnen!
التفاسير:
