আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - দাৰী অনুবাদ- মহম্মদ আনোৱাৰ বদখশানী
পৃষ্ঠা নং:
17
:
79
ٱذۡهَبۡ إِلَىٰ فِرۡعَوۡنَ إِنَّهُۥ طَغَىٰ
(به او گفت): بهسوی فرعون برو که سرکشی و طغیان کرده است.
التفاسير:
18
:
79
فَقُلۡ هَل لَّكَ إِلَىٰٓ أَن تَزَكَّىٰ
پس به او بگو: آیا میخواهی که (از کفر) پاک شوی؟
التفاسير:
19
:
79
وَأَهۡدِيَكَ إِلَىٰ رَبِّكَ فَتَخۡشَىٰ
و تو را بهسوی پروردگارت راهنمائی کنم تا (بعد از شناختن پروردگارت) بترسی (و ایمان آوری و سرکشی نکنی).
التفاسير:
20
:
79
فَأَرَىٰهُ ٱلۡأٓيَةَ ٱلۡكُبۡرَىٰ
پس (موسی) معجزۀ بزرگ را به او نشان داد.
التفاسير:
21
:
79
فَكَذَّبَ وَعَصَىٰ
اما او دروغ شمرد و نافرمانی کرد.
التفاسير:
22
:
79
ثُمَّ أَدۡبَرَ يَسۡعَىٰ
باز پشت کرد (از مجلس موسی و برای فساد) سعی مینمود.
التفاسير:
23
:
79
فَحَشَرَ فَنَادَىٰ
پس (ساحران را) جمع کرد و اعلان نمود.
التفاسير:
24
:
79
فَقَالَ أَنَا۠ رَبُّكُمُ ٱلۡأَعۡلَىٰ
پس گفت: من پروردگار بزرگتر شما هستم.
التفاسير:
25
:
79
فَأَخَذَهُ ٱللَّهُ نَكَالَ ٱلۡأٓخِرَةِ وَٱلۡأُولَىٰٓ
پس الله او را به عذاب آخرت و دنیا گرفتار کرد.
التفاسير:
26
:
79
إِنَّ فِي ذَٰلِكَ لَعِبۡرَةٗ لِّمَن يَخۡشَىٰٓ
یقیناً در این (ماجرا) برای کسی که (از عذاب الله) بترسد، عبرت است.
التفاسير:
27
:
79
ءَأَنتُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَمِ ٱلسَّمَآءُۚ بَنَىٰهَا
آیا (دوباره) آفریدن شما سختتر است یا آفریدن آسمانی که او (الله) آن را بنا کرده؟
التفاسير:
28
:
79
رَفَعَ سَمۡكَهَا فَسَوَّىٰهَا
و بلندی آن را بر افراشت، پس آن را استوار و برابر کرد.
التفاسير:
29
:
79
وَأَغۡطَشَ لَيۡلَهَا وَأَخۡرَجَ ضُحَىٰهَا
و شبش را تاریک و روزش را روشن گردانید.
التفاسير:
30
:
79
وَٱلۡأَرۡضَ بَعۡدَ ذَٰلِكَ دَحَىٰهَآ
و بعد از آن زمین را هموار نمود.
التفاسير:
31
:
79
أَخۡرَجَ مِنۡهَا مَآءَهَا وَمَرۡعَىٰهَا
از آن (زمین) آب و چراگاهش را بیرون کرد.
التفاسير:
32
:
79
وَٱلۡجِبَالَ أَرۡسَىٰهَا
و کوهها را (بر زمین) محکم و پابرجا کرد.
التفاسير:
33
:
79
مَتَٰعٗا لَّكُمۡ وَلِأَنۡعَٰمِكُمۡ
(این همه را پیدا کرد) برای منفعت شما و چهارپایانتان.
التفاسير:
34
:
79
فَإِذَا جَآءَتِ ٱلطَّآمَّةُ ٱلۡكُبۡرَىٰ
پس وقتی که بزرگترین حادثۀ (قیامت) بیاید.
التفاسير:
35
:
79
يَوۡمَ يَتَذَكَّرُ ٱلۡإِنسَٰنُ مَا سَعَىٰ
روزی که انسان آن کوشش خود را (در دنیا) به یاد میآورد.
التفاسير:
36
:
79
وَبُرِّزَتِ ٱلۡجَحِيمُ لِمَن يَرَىٰ
و دوزخ برای هر بینندهای آشکار و نمایان شود.
التفاسير:
37
:
79
فَأَمَّا مَن طَغَىٰ
اما هر کسی طغیان و سرکشی کرد
التفاسير:
38
:
79
وَءَاثَرَ ٱلۡحَيَوٰةَ ٱلدُّنۡيَا
و زندگانی دنیا را (بر آخرت) ترجیح داد.
التفاسير:
39
:
79
فَإِنَّ ٱلۡجَحِيمَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ
پس یقیناً دوزخ جایگاه اوست.
التفاسير:
40
:
79
وَأَمَّا مَنۡ خَافَ مَقَامَ رَبِّهِۦ وَنَهَى ٱلنَّفۡسَ عَنِ ٱلۡهَوَىٰ
و اما کسی که از ایستادن در حضور پروردگارش ترسید و نفسش را از هوی و هوس باز داشت.
التفاسير:
41
:
79
فَإِنَّ ٱلۡجَنَّةَ هِيَ ٱلۡمَأۡوَىٰ
پس یقیناً جنت جایگاه اوست.
التفاسير:
42
:
79
يَسۡـَٔلُونَكَ عَنِ ٱلسَّاعَةِ أَيَّانَ مُرۡسَىٰهَا
دربارۀ قیامت از تو میپرسند که چه وقتی برپا میشود؟
التفاسير:
43
:
79
فِيمَ أَنتَ مِن ذِكۡرَىٰهَآ
تو را چه خبر از (وقت برپا شدن) آن.
التفاسير:
44
:
79
إِلَىٰ رَبِّكَ مُنتَهَىٰهَآ
پایان و سرانجام آن با پروردگار توست.
التفاسير:
45
:
79
إِنَّمَآ أَنتَ مُنذِرُ مَن يَخۡشَىٰهَا
تو تنها بیمدهندۀ کسی هستی که از آن (قیامت) میترسد.
التفاسير:
46
:
79
كَأَنَّهُمۡ يَوۡمَ يَرَوۡنَهَا لَمۡ يَلۡبَثُوٓاْ إِلَّا عَشِيَّةً أَوۡ ضُحَىٰهَا
روزی که آن را میبینند، گویا که آنان جز (به قدر) شب یا چاشتی (در دنیا و برزخ) درنگ نکردهاند.
التفاسير:
