আল-কোৰআনুল কাৰীমৰ অৰ্থানুবাদ - আল-বানিয়ান অনুবাদ- মৰ্কজ ৰুৱাদুত তাৰ্জামাহ- (কাম চলি আছে)
Es Saffat
1
:
37
وَٱلصَّٰٓفَّٰتِ صَفّٗا
Betohem në ata (melekë) që rreshtohen në radhë,
التفاسير:
2
:
37
فَٱلزَّٰجِرَٰتِ زَجۡرٗا
dhe në ata që shtyjnë (retë),
التفاسير:
3
:
37
فَٱلتَّٰلِيَٰتِ ذِكۡرًا
si dhe në ata që lexojnë (Fjalën e Allahut),
التفاسير:
4
:
37
إِنَّ إِلَٰهَكُمۡ لَوَٰحِدٞ
se, vërtet, Zoti juaj është Një,
التفاسير:
5
:
37
رَّبُّ ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَٱلۡأَرۡضِ وَمَا بَيۡنَهُمَا وَرَبُّ ٱلۡمَشَٰرِقِ
Zoti i qiejve e i Tokës dhe i gjithçkaje që gjendet ndërmjet tyre dhe Zoti i lindjeve!
التفاسير:
6
:
37
إِنَّا زَيَّنَّا ٱلسَّمَآءَ ٱلدُّنۡيَا بِزِينَةٍ ٱلۡكَوَاكِبِ
Ne e kemi stolisur qiellin më të ulët me bukurinë e yjeve,
التفاسير:
7
:
37
وَحِفۡظٗا مِّن كُلِّ شَيۡطَٰنٖ مَّارِدٖ
si mbrojtje prej çdo shejtani të pabindur.
التفاسير:
8
:
37
لَّا يَسَّمَّعُونَ إِلَى ٱلۡمَلَإِ ٱلۡأَعۡلَىٰ وَيُقۡذَفُونَ مِن كُلِّ جَانِبٖ
Prandaj, ata s'mund të përgjojnë Parinë më të lartë (të melekëve) dhe qëllohen nga çdo anë,
التفاسير:
9
:
37
دُحُورٗاۖ وَلَهُمۡ عَذَابٞ وَاصِبٌ
duke u dëbuar - e për ta do të ketë dënim të përhershëm, -
التفاسير:
10
:
37
إِلَّا مَنۡ خَطِفَ ٱلۡخَطۡفَةَ فَأَتۡبَعَهُۥ شِهَابٞ ثَاقِبٞ
me përjashtim të atij që rrëmben vjedhurazi ndonjë fjalë, të cilin e ndjek një shkëndijë që shpon.
التفاسير:
11
:
37
فَٱسۡتَفۡتِهِمۡ أَهُمۡ أَشَدُّ خَلۡقًا أَم مَّنۡ خَلَقۡنَآۚ إِنَّا خَلَقۡنَٰهُم مِّن طِينٖ لَّازِبِۭ
Pra, pyeti ata: "A është më i vështirë krijimi i tyre apo gjërat e tjera që i krijuam?" Ne i krijuam ata prej baltës ngjitëse.
التفاسير:
12
:
37
بَلۡ عَجِبۡتَ وَيَسۡخَرُونَ
Në të vërtetë, ti habitesh, ndërsa ata tallen
التفاسير:
13
:
37
وَإِذَا ذُكِّرُواْ لَا يَذۡكُرُونَ
dhe, kur këshillohen, nuk marrin mësim.
التفاسير:
14
:
37
وَإِذَا رَأَوۡاْ ءَايَةٗ يَسۡتَسۡخِرُونَ
Madje, kur shohin ndonjë shenjë, tallen me të
التفاسير:
15
:
37
وَقَالُوٓاْ إِنۡ هَٰذَآ إِلَّا سِحۡرٞ مُّبِينٌ
dhe thonë: "Kjo s'është gjë tjetër, veçse magji e kulluar.
التفاسير:
16
:
37
أَءِذَا مِتۡنَا وَكُنَّا تُرَابٗا وَعِظَٰمًا أَءِنَّا لَمَبۡعُوثُونَ
A mos, vallë, kur të vdesim e të bëhemi pluhur e kocka, do të ringjallemi?!
التفاسير:
17
:
37
أَوَءَابَآؤُنَا ٱلۡأَوَّلُونَ
A edhe të parët tanë të lashtë?!"
التفاسير:
18
:
37
قُلۡ نَعَمۡ وَأَنتُمۡ دَٰخِرُونَ
Thuaju: "Po, madje të poshtëruar."
التفاسير:
19
:
37
فَإِنَّمَا هِيَ زَجۡرَةٞ وَٰحِدَةٞ فَإِذَا هُمۡ يَنظُرُونَ
Do të jetë vetëm një zhurmë,[1] pas së cilës do të ngrihen duke shikuar
[1] Është fjala për zhurmën që lëshon suri (briri), kur t'i fryhet për herë të dytë, që të ringjallen krijesat.
التفاسير:
20
:
37
وَقَالُواْ يَٰوَيۡلَنَا هَٰذَا يَوۡمُ ٱلدِّينِ
e do të thonë: "Ah! Të mjerët ne! Kjo është Dita e Llogarisë!"
التفاسير:
21
:
37
هَٰذَا يَوۡمُ ٱلۡفَصۡلِ ٱلَّذِي كُنتُم بِهِۦ تُكَذِّبُونَ
(Atyre do t'u thuhet): "Kjo është pra Dita e Gjykimit, të cilën e përgënjeshtronit!"
التفاسير:
22
:
37
۞ ٱحۡشُرُواْ ٱلَّذِينَ ظَلَمُواْ وَأَزۡوَٰجَهُمۡ وَمَا كَانُواْ يَعۡبُدُونَ
(E do t'u thuhet melekëve): "Tuboni të gjithë ata që bënë keq, sojin e tyre dhe ata që i adhuronin
التفاسير:
23
:
37
مِن دُونِ ٱللَّهِ فَٱهۡدُوهُمۡ إِلَىٰ صِرَٰطِ ٱلۡجَحِيمِ
në vend të Allahut e tregojuani rrugën e Zjarrit flakërues!
التفاسير:
24
:
37
وَقِفُوهُمۡۖ إِنَّهُم مَّسۡـُٔولُونَ
Ndalini ata, se do të merren në pyetje!"
التفاسير:
