د قرآن کریم د معناګانو ژباړه - فارسي ژبې ته د المختصر في تفسیر القرآن الکریم ژباړه
159
:
2
اِنَّ الَّذِیْنَ یَكْتُمُوْنَ مَاۤ اَنْزَلْنَا مِنَ الْبَیِّنٰتِ وَالْهُدٰی مِنْ بَعْدِ مَا بَیَّنّٰهُ لِلنَّاسِ فِی الْكِتٰبِ ۙ— اُولٰٓىِٕكَ یَلْعَنُهُمُ اللّٰهُ وَیَلْعَنُهُمُ اللّٰعِنُوْنَ ۟ۙ
همانا یهودیان و مسیحیان و کسانی که نشانه هایی را که برای صدق پیامبر و رسالتش نازل کردیم، پس از آن که آن ها را برای مردم در کتاب هایشان بیان نمودیم، پنهان می کنند، الله آن ها را از رحمت خویش می راند و فرشتگان و پیامبران -علیهم السلام- و تمام مردم علیه آن ها دعای دوری از رحمت الهی می کنند.
التفاسير:
په دې مخ کې د ایتونو د فایدو څخه:
• الابتلاء سُنَّة الله تعالى في عباده، وقد وعد الصابرين على ذلك بأعظم الجزاء وأكرم المنازل.
آزمایش و ابتلا سنت الله متعال در میان بندگانش است؛ و به شکیبایان در برابر این آزمایش، بزرگترین پاداش‌ها و گرامی‌ترین جایگاه‌ها وعده داده شده است.
• مشروعية السعي بين الصفا والمروة لمن حج البيت أو اعتمر.
مشروعیت سعی میان صفا و مروه برای کسانی‌که حج یا عمرۀ بیت الله را به جای می‌آورند.
• من أعظم الآثام وأشدها عقوبة كتمان الحق الذي أنزله الله، والتلبيس على الناس، وإضلالهم عن الهدى الذي جاءت به الرسل.
از بزرگترین و شدیدترین گناهان از نظر مجازات، پنهان حقیقتی است که الله آن را نازل فرموده است، و تلبیس (بیان یا اظهار خلاف واقع) بر مردم، و گمراه ساختن آنها از هدایتی که رسولان آن را آوردند.
