വിശുദ്ധ ഖുർആൻ പരിഭാഷ - വിശുദ്ധ ഖുർആൻ വ്യാഖ്യാന സംഗ്രഹത്തിന്റെ ആസമീസ് പരിഭാഷ
74
:
26
قَالُوْا بَلْ وَجَدْنَاۤ اٰبَآءَنَا كَذٰلِكَ یَفْعَلُوْنَ ۟
সিহঁতে উত্তৰ দি ক’লেঃ এইটো কথা সঁচা যে, যেতিয়া আমি সিহঁতৰ ওচৰত প্ৰাৰ্থনা কৰোঁ তেতিয়া সিহঁতে শুনা নাপায়; আৰু আমি যদি সিহঁতৰ আজ্ঞাপালন কৰোঁ, তেতিয়াও সিহঁতে আমাক কোনো উপকাৰ কৰিব নোৱাৰে; আনকি আমি যদি সিহঁতৰ অবাধ্যতা কৰোঁ, তথাপিও সিহঁতে আমাৰ একো ক্ষতি কৰিব নোৱাৰে। দৰাচলতে আমি আমাৰ পিতৃপুৰুষসকলক এনেকুৱাই কৰা দেখিছোঁ, আৰু আমিও তেওঁলোককেই অনুসৰণ কৰি আছোঁ।
التفاسير:
ഈ പേജിലെ ആയത്തുകളിൽ നിന്നുള്ള പാഠങ്ങൾ:
• الله مع عباده المؤمنين بالنصر والتأييد والإنجاء من الشدائد.
আল্লাহে সদায় তেওঁৰ মুমিন বান্দাসকলক সহায়, সমৰ্থন কৰে, তথা তেওঁলোকক বিপদৰ পৰা ৰক্ষা কৰে।
• ثبوت صفتي العزة والرحمة لله تعالى.
সৰ্বশক্তিমান আৰু ৰহমত, আল্লাহৰ এই দুটা বৈশিষ্ট্যৰ প্ৰমাণ পোৱা গ’ল।
• خطر التقليد الأعمى.
অন্ধ অনুকৰণৰ লোকচান।
• أمل المؤمن في ربه عظيم.
মুমিনসকল নিজ প্ৰতিপালকৰ ওচৰত ডাঙৰ আশাবাদী।
