ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាពែរ្ស
41
:
6
بَلْ اِیَّاهُ تَدْعُوْنَ فَیَكْشِفُ مَا تَدْعُوْنَ اِلَیْهِ اِنْ شَآءَ وَتَنْسَوْنَ مَا تُشْرِكُوْنَ ۟۠
حقیقت آن است که در آن لحظه کسی غیر از آفریدگارتان را نمی خوانید، اگر بخواهد مصیبت را از شما دور کرده و زیان را از شما دفع می کند، چرا که سرپرستی این امر به دست اوست و بر آن تواناست، ولی معبودهایتان را که شریک قرار دادید، رها می کنید، چرا که می دانید آن ها نفع و زیانی نمی رسانند.
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• تشبيه الكفار بالموتى؛ لأن الحياة الحقيقية هي حياة القلب بقَبوله الحق واتباعه طريق الهداية.
تشبیه کافران به مردگان؛ زیرا زندگی حقیقی، زنده بودن دل است، آنگاه که حق را بپذیرد و راه هدایت را پیروی کند.
• من حكمة الله تعالى في الابتلاء: إنزال البلاء على المخالفين من أجل تليين قلوبهم وردِّهم إلى ربهم.
یکی از حکمتهای الله متعال در آزمایش: فروفرستادن مصیبت بر مخالفان است تا دلهایشان نرم شده و بهسوی پروردگارشان بازگردند.
• وجود النعم والأموال بأيدي أهل الضلال لا يدل على محبة الله لهم، وإنما هو استدراج وابتلاء لهم ولغيرهم.
وجود نعمتها و اموال در دستان گمراهان، بر محبت الله به آنها دلالت ندارد؛ بلکه فقط سبب نزدیککردن آنها به عذاب و آزمایش آنها و دیگران است.
