ការបកប្រែអត្ថន័យគួរអាន - ការអធិប្បាយសង្ខេបអំពីគម្ពីគួរអានជាភាសាបូស្នី
16
:
27
وَوَرِثَ سُلَيۡمَٰنُ دَاوُۥدَۖ وَقَالَ يَٰٓأَيُّهَا ٱلنَّاسُ عُلِّمۡنَا مَنطِقَ ٱلطَّيۡرِ وَأُوتِينَا مِن كُلِّ شَيۡءٍۖ إِنَّ هَٰذَا لَهُوَ ٱلۡفَضۡلُ ٱلۡمُبِينُ
I vjerovjesnik Sulejman naslijedi svog oca Davuda, alejhis-selam, u vjerovjesništvu, korisnom znanju i vlasti. Spominjući Allahove blagodati koje je Allah dao njemu i njegovu ocu Davudu, Sulejman se obratio svijetu: “O ljudi, Allah nas je poučio da razumijemo ptičije glasove i dao nam je svega onog što je dao prijašnjim vjerovjesnicima i vladarima! Sve te blagodati izraz su goleme Allahove dobrote spram nas.”
التفاسير:
ក្នុងចំណោមអត្ថប្រយោជន៍នៃអាយ៉ាត់ទាំងនេះក្នុងទំព័រនេះ:
• التبسم ضحك أهل الوقار.
Staloženi ljudi samo se osmjehuju, a ne smiju se glasno.
• شكر النعم أدب الأنبياء والصالحين مع ربهم.
Vjerovjesnici i dobri ljudi zahvalni su Gospodaru na blagodatima.
• الاعتذار عن أهل الصلاح بظهر الغيب.
Ovi ajeti na sadržajan način govore o tome da se dobrim ljudima i u njihovu odsustvu treba naći opravdanje.
• سياسة الرعية بإيقاع العقاب على من يستحقه، وقبول عذر أصحاب الأعذار.
Vladar se prema podanicima treba odnositi tako što će kazniti onog ko kaznu zaslužuje, a oprostiti onom ko opravdanje ima.
• قد يوجد من العلم عند الأصاغر ما لا يوجد عند الأكابر.
Može se dogoditi da manje učen posjeduje informacije koje ne posjeduje onaj ko je od njega učeniji.
